Τί έγινε ρε παιδιά;

Τι έγινε ρε παιδιά; Θα έλεγε ο Σπύρος Παπαδόπουλος. Πως από ένα ωραίο όνειρο ευμάρειας ξυπνήσαμε στην εφιαλτική πραγματικότητα του ΔΝΤ να μετράμε και τη δεκάρα; Πριν από λίγο καιρό, στο άρθρο μου «Η απολογία ενός πολιτικού που δεν έγινε», είχα ζητήσει να πάρει το θάρρος κάποιος από τους εθνοπατέρες μας να βγει και να μας πει πως φτάσαμε ως εδώ και προς τα που πάμε.

Σκέφτομαι λοιπόν, πως από μια εποχή ελπίδας που άρχισε με το πριν του 1981 ΠΑΣΟΚ που μας έλεγε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» και με τον Κ. Καραμανλή να βάζει την Ελλάδα στην ΕΟΚ το 1979 λέγοντας «Άμα πέσεις στα βαθειά θα κολυμπήσεις» φτάσαμε σήμερα, μετά τόσα χρόνια, να μην έχουμε μάθει κολύμπι ,αλλά το χειρότερο, να μας σκάσει και το σωσίβιο….
Τα λέω αυτά γιατί αν εντρυφήσουμε λίγο στις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπήκαμε στην ΕΟΚ θα δούμε ότι το πριν 1981 ΠΑΣΟΚ είχε δίκιο όταν έλεγε ότι πάμε άοπλοι σ’ ένα κλαμπ πλουσίων που θέλουν μόνο το δικό τους κέρδος αδιαφορώντας για τους αδύνατους του «Ευρωπαϊκού Νότου». Μπήκαμε λοιπόν στην ΕΟΚ και καταργήσαμε τους δασμούς στα εισαγόμενα από αυτήν προϊόντα. Ήρθε το ΠΑΣΟΚ του 1981, έθεσε τα πράγματα στις σωστές βάσεις και το 1986 ήρθαν τα περίφημα ΜΟΠ. Τα θυμάστε; Ήρθαν μετά και τα ΚΠΣ και τελευταία το ΕΣΠΑ. Γιατί ήρθε αυτός ο πακτωλός χρημάτων; Με απλά λόγια ο σκοπός ήταν να αναπτυχθούν οι υποδομές μας, να εκσυγχρονιστεί η βιομηχανία μας και η γεωργία μας. Να επανεκπεδευτεί το εργατικό δυναμικό ώστε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Δυστυχώς όμως τα περισσότερα από αυτά τα λεφτά πήγαν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο (νόμιμα, ημινόμιμα, ημιπαράνομα και παράνομα) σε διάφορες τσέπες. Οι επιδοτήσεις στην γεωργική παραγωγή δημιούργησαν έναν νέου τύπου αγρότη του «επιδοτοδίαιτου».
Δισεκατομμύρια επιδοτήσεων σε βαμβακοπαραγωγούς και εκκοκκιστήρια και απάτες με διπλο-τριπλοζυγίσματα. Τριπλασιασμός της έκτασης της Κρήτης όσον αφορά την ελαιοπαραγωγή για να καρπούνται περισσότερες επιδοτήσεις ελαιολάδου. Στην Λάρισα οι επιδοτήσεις στο βαμβάκι έγιναν διαμερίσματα στην Ουκρανία από τις Ουκρανέζες που απομυζούσαν αυτές τις επιδοτήσεις από τους μεγαλογαιοκτήμονες του Θεσσαλικού κάμπου. Στην Καλαμάτα, Ηλεία και Αιγιαλεία η σταφίδοπαραγωγή αντικαταστάθηκε με τα στρεμματιάτικα και η παγκόσμια αγορά Κορινθιακής σταφίδας που εκυριαρχείτο από την Ελλάδα, παραδόθηκε στην Τουρκία και την Αυστραλία.
Τόσα χρόνια πέρασαν με πακέτα Κοινοτικών επιδοτήσεων και το σιδηροδρομικό δίκτυο δεν έχει ολοκληρωθεί. Από το 1983 όμως που μπήκε το έργο στο πακέτο Ντελόρ αγοράστηκαν μηχανές και βαγόνια από την SIEMENS βέβαια. Τα λεφτά δηλαδή που μας έδωσαν γύρισαν πίσω μείον τις μίζες που κρατήθηκαν από τους δικούς μας. Είναι λογικό να αγοράζονται βαγόνια και μηχανές χωρίς να έχει εκσυγχρονισθεί το σιδηροδρομικό δίκτυο; Και όμως έτσι έγινε γιατί οι μίζες ήταν γρήγορες. Η βιομηχανία μας από την άλλη μεριά, λόγω κατάργησης των δασμών< έγινε μη ανταγωνιστική. Οι περισσότεροι βιομήχανοι προτίμησαν να γίνουν μεγαλοεισαγωγείς και αντιπρόσωποι Ευρωπαϊκών βιομηχανιών. Κοιτάξτε στην φωτογραφία το κατάντημα της πρώην κραταιάς ESKIMO।

Τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν και οι άλλες ομοειδείς βιομηχανίες όπως η IZOLA, το ΡΑΔΙΟ ΑΘΗΝΑΙ κ.τ.λ. Αντί να εκσυγχρονισθούν και με την βοήθεια των Κοινοτικών Πόρων να γίνουν ανταγωνιστικοί έγιναν, όπως προείπα, αντιπρόσωποι των Ευρωπαϊκών, Κινεζικών και Κορεάτικων βιομηχανιών.
Σε ποια κατάσταση είναι σήμερα ναυπηγική μας βιομηχανία; Μην ακούτε τον μύθο ότι τα Κινέζικα ναυπηγία είναι φθηνότερα και ότι τα προτιμούν οι Έλληνες εφοπλιστές. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει εγγυημένος χρόνος παράδοσης του πλοίου γιατί συνδικαλιστές τύπου ΚΚΕ οργανώνουν και εκβιάζουν απεργίες με πρόσχημα αυξήσεις κ.τ.λ. Που είναι η χαλυβουργία μας; Εισάγουμε σήμερα μόνο από τα Σκόπια 21.924 τόνους το μήνα και άλλους 20.000 τόνους από Κίνα και συνολικά 139.190 τόνους κάθε μήνα χαλυβουργικά προϊόντα. Στον Βόλο υπήρχαν 450 χυτήρια και σήμερα είναι ζήτημα να υπάρχουν 30!!!! Αυτό είναι η απόδειξη της αποβιομηχάνισης.
Πριν μερικούς μήνες στην έκθεση «Climatherm» μόνο δύο συμμετέχουσες επιχειρήσεις παρήγαγαν βιομηχανικά προϊόντα. Όλες οι άλλες ήταν εισαγωγικές και αντιπροσωπείες Ευρωπαϊκών, Αμερικανικών και Ασιατικών επιχειρήσεων.
Στη χώρα εισέρρευσε, την τελευταία εικοσαετία πολύ χρήμα όχι μόνο από τα κοινοτικά ταμεία, αλλά και από αλόγιστο δανεισμό. Που πήγε όμως το περισσότερο; Πήγε σε τσέπες όπως είπα πριν. Αυτό το εύκολο χρήμα αύξησε τις εισαγωγές πολυτελών και μη προϊόντων από όλο τον κόσμο με τις ευλογίες της παγκοσμιοποιήσης. Αυτό το χρήμα αύξησε τις τιμές του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος και από ανταγωνιστική χώρα γίναμε ουραγός της Τουρκίας. Ποια χώρα έχει τον μεγαλύτερο σχετικά με τον πληθυσμό Καγιέν και Μερσεντές; Η Ελλάδα φυσικά. Το οικονομικό μας μοντέλο ήταν η κατανάλωση. Ακόμη και οι ΕΟΚικοί πριν μερικά χρόνια κατηγορούσαν στις ομάδες εργασίας των Βρυξελλών ότι οι Έλληνες δεν καταναλώνουν πολύ. Θυμάστε τα διακοποδάνεια και τα τηλεφωνήματα μεσημεριάτικα για να βγάλουμε πιστωτική κάρτα; Έβγαλα για πρώτη φορά VISA το 1986 και έβαλα μέσον τον διευθυντή υποκαταστήματος που έτυχε να γνωρίζω. Πριν δύο χρόνια την κάρτα την έδιναν με το ζόρι για να αυξηθεί η κατανάλωση. Μα από που θα βρίσκονταν τα λεφτά αν εμείς δεν τα παρήγαμε; Από δάνεια φυσικά, αφού η γεωργική μας παραγωγή συρρικνώθηκε, η βιομηχανία μας έγινε logistics (για διανομή των εισαγομένων προϊόντων). Το χρήμα όμως υπήρχε είτε από ΕΟΚ είτε από δανεικά και τα εισαγόμενα από Κίνα βαμβακερά υποκάμισα αξίας 5€ πωλούνται στην οδό Ερμού προς 60€ όπως και τα παπούτσια. (Έχω δει τιμολόγια που σας το λέω). Οι τιμές στα τρόφιμα, ρούχα, διασκέδαση κ.τ.λ. ήταν οι ακριβότερες της Ευρώπης του Λονδίνου μη εξαιρουμένου. Δημιουργήθηκε μια κουλτούρα διασκέδασης Glamour, και υπερκατανάλωσης γιατί το χρήμα έρρεε άφθονο. Κοιτάξτε την φωτογραφία αυτού το κτηρίου στην αρχή της Ιεράς Οδού.

Υπάρχουν υπογείως 5000 θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων και βέβαια οι υπόλοιποι χώροι είναι μπουζούκια και εστιατόρια. Καμιά παραγωγική δραστηριότητα. Μόνο υπηρεσίες. Ροή χρήματος που πάει από τις τσέπες των πολλών στις τσέπες των λίγων. Ήρθε η ώρα λοιπόν να πληρωθεί ο λογαριασμός. Που θα βρεθούν όμως τα λεφτά αφού δεν παράγουμε χρήμα; Αφού αποδιαρθρώθηκε η παραγωγή μας και η μεταποίηση; Απλώς δεν θα πρέπει να καταναλώνουμε τώρα. Θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής που συνηθίσαμε τα χρόνια των παχιών αγελάδων. Να ζήσουμε όχι με λιγότερα, αλλά με πολύ λιγότερα και να πεθαίνουμε στην δουλειά όπως έκαναν παλιά οι πρέσβεις του τότε «Βασιλικού Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος». Αυτοί βέβαια το έκαναν γιατί δεν ήθελαν να χάσουν τα προνόμιά τους. Εδώ όμως γίνεται γιατί κάποιοι μάγκες έκαναν τις μαγκιές τους με τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων. Μαγκιές διαφόρων τύπων από ψεύτικες αναπηρικές συντάξεις και πρόωρες συντάξεις, από ύποπτες και χαριστικές επενδύσεις των αποθεματικών τους.
Κανείς πολιτικός (εκτός ίσως του Στ. Μάνου) δεν είχε μιλήσει για τα προβλήματα που έρχονται.
Σήμερα οι πολιτικοί μας και ιδιαίτερα του οικονομικού επιτελείου έχουν δώσει «γη και ύδωρ» στο ΔΝΤ και την Τριμερή. Από την άλλη μεριά δεν μας δίνουν ένα όραμα, ένα σχέδιο για το πώς θα βγούμε από αυτό το τέλμα.
Οι υπουργοί έχουν τα επιτελεία τους που σχεδιάζουν επί χάρτου και πολύ θα ήθελα να μάθω αν αυτοί οι τύποι έχουν βγάλει μεροκάματο στον ιδιωτικό τομέα εκτός μερικών εξαιρέσεων. Κανείς υπουργός δεν κάλεσε τους δημοσίους υπαλλήλους να μιλήσουν και να τους ζητηθεί να γίνουνε μέτοχοι στον κοινό αγώνα. Μόνο περικοπές μισθών και σπίλωση του ονόματος των. Πως νομίζετε ότι καταβαραθρώθηκαν τα έσοδα του ΦΠΑ;
Απεγνωσμένα θέλουμε νέο χρήμα. Χρήμα που να προέρχεται από την παραγωγή (γεωργική, βιομηχανική, τουρισμό, νέες τεχνολογίες και πράσινη ανάπτυξη και όχι πράσινα άλογα που έχουμε δει μέχρι τώρα) Δεν θέλουμε χρήμα που να προέρχεται από δανεικά. Ας μας δώσει κάποιος ένα όραμα.
Πολύ φοβάμαι ότι τα δύσκολα είναι μπροστά και ότι ήδη το πολιτικό μας σύστημα έχει χάσει την αξιοπιστία του। Πιθανόν να έχουμε συγκρούσεις που δεν θα τις έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, συγκρούσεις που θα σαρώσουν ότι υπάρχει σήμερα από πολιτικούς και πολιτικό σύστημα। Νέες δυνάμεις θα βγουν μέσα από τα σπλάχνα του λαού με οράματα, νέες ιδέες και πατριωτισμό।

Αλήθεια, αυτές οι εταιρείες υπάρχουν σήμερα;