Δεν μπορώ να πω πόσοι από μας έχουν αντιληφθεί ότι πέσαμε στα γαμψά νύχια του ΔΝΤ. Πολλοί δε δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει αυτό. Και αρκετοί πιστεύουν ότι ίσως είναι προς το καλό μας για να βάλουμε επί τέλους μυαλό, να δουλέψουμε και να οργανωθούμε σε σύγχρονο κράτος και αν είναι δυνατόν και σε σύγχρονη κοινωνία.
Αν και οι συγκρίσεις με άλλα κράτη στα οποία επενέβη το ΔΝΤ δεν είναι σωστές, λόγω διαφορετικών συνθηκών, θα πρέπει ίσως να δούμε τι έγινε στην Αργεντινή όταν προσέφυγε στους διεθνείς τοκογλύφους και τέλος στο ΔΝΤ. Η χώρα περιέπεσε σε σκληρή ύφεση, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν είχε δουλειά, έγιναν ταραχές και από την άλλη μπήκε θέμα μείωσης του κόστους παραγωγής των γεωργικών προϊόντων. Αν και η οργάνωση της γεωργίας στην χώρα αυτή δεν το επέτρεπε αυτό γιατί θα έμεναν χιλιάδες εργάτες άνεργοι, επιβλήθηκε από το ΔΝΤ και την τοπική κυβέρνηση. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Εισήχθη από την Αμερική η γενετικά τροποποιημένη σόγια της MONSANTO, εφαρμόστηκε εκτεταμένη η μηχανική καλλιέργεια και ναι μεν η Αργεντινή είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη στην γενετικά τροποποιημένη σόγια (πράγμα που δεν αναφέρεται και την καταναλώνουμε και εδώ σαν ζωοτροφές), αλλά τα λεφτά πάνε σε πολύ λίγους και ο λαός λιμοκτονεί. Σαν να μην έφτανε αυτό, η επέκταση της καλλιέργειας σόγιας μείωσε την παραγωγή σίτου και ανέβηκαν οι τιμές στα ύψη με αποτέλεσμα ο κοσμάκης να πει το ψωμί ψωμάκι. Κάτι ανάλογο έγινε στην Αϊτή με το ρύζι. Ξεριζώθηκε η ντόπια παραγωγή στο όνομα της οικονομίας και ήρθε το Αμερικάνικο ρύζι, αλλά ο κόσμος δεν έχει λεφτά να το αγοράσει. Και στην Ρουμανία κάτι ανάλογο έχει γίνει με τις 150.000 απολύσεις και αύξηση της φορολογίας στο 50%.
Θέλω να πιστεύω και ελπίζω ότι δεν θα συμβούν τα ίδια και εδώ, αλλά η εθνική μου υπερηφάνεια πληγώνεται όταν ακούω ότι θα υπάρχουν τοποτηρητές του ΔΝΤ και θα ελέγχουν κάθε υπουργική απόφαση.
Δηλαδή αν αποφασίσει το Υπ. Εθνικής Αμύνης να αγοράσει ή να εκσυγχρονίσει το δυναμικό του θα πρέπει να πάρει την άδεια του ΔΝΤ;
Μετά από αυτή την παρένθεση έρχομαι στην ουσία του άρθρου μου που είναι όντως η απολογία του Έλληνα πολιτικού που δεν έγινε.
Δεν βγήκε κανείς να εξηγήσει με σαφήνεια στον Ελληνικό λαό γιατί φτάσαμε έως εδώ. Δεν θέλω να ρίξω τα βάρη στην Δεξιά, την Αριστερά ή το ΠΑΣΟΚ. Θα ήθελα όμως κάποιον που να έχει το θάρρος να βγει και να πει:
Συνέλληνες, συγνώμη γιατί αποδειχτήκαμε ανίκανοι να σας πούμε την αλήθεια για τη χώρα.
Σας συνηθίσαμε με λόγια που χαϊδεύουν αυτιά και σας κρύψαμε την αλήθεια όπως λέει και ο Δ. Σαβόπουλος στο τραγούδι του «Άγγελος αρχάγγελος».
Γεμίσαμε τους αγρότες μας με επιδοτήσεις, αλλά δεν βγήκαμε να τους πούμε ότι πρέπει με τα λεφτά αυτά να αναδιαρθρώσουν την παραγωγή τους και να γίνουν ανταγωνιστική και εξαγωγική δύναμη.
Κλείσανε εκατοντάδες βιομηχανίες γιατί δεν ήταν ανταγωνιστικές σε σύγκριση με τις Ευρωπαϊκές όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, αλλά δεν σας πιέσαμε κύριοι βιομήχανοι να εκσυγχρονιστείτε ώστε να επιβιώσετε στο νέο ΕΟΚικό περιβάλλον. Οι πρώην βιομήχανοι έγιναν έμποροι – αντιπρόσωποι ευρωπαϊκών και κινέζικων βιομηχανιών.
Δώσαμε λεφτά –γενναιόδωρα- για την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων, αλλά δεν φτιάξαμε τους μηχανισμούς ελέγχου να δούμε που πάνε αυτά τα λεφτά. Αυτοί που εγκρίνουν αυτοί ελέγχουν. Τι γελοιότητα για να μη πω τίποτα άλλο….. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή αγαπητοί μας συμπολίτες δεν γνωρίζουμε πόσα δώσαμε, πόσα έπιασαν τόπο και πόσα φαγώθηκαν από διάφορα τρωκτικά που εμείς υποστηρίξαμε.
Υποκύψαμε σε διάφορα συμφέροντα και δυνάμεις και ήμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει ακόμη ολοκληρωμένο κτηματολόγιο. Οι δυνάμεις αυτές, δυστυχώς, αυτά τα χρόνια μας υπαγόρευαν το τι να κάνουμε γιατί εμείς αποδειχτήκαμε λίγοι. Οι δυνάμεις αυτές έκαναν την Αττική, για να μην πω και την υπόλοιπη χώρα, κρανίου τόπο. Δώσαμε ανεξέλεγκτα τριχίλιαρα το 2007 και σήμερα υπάρχουν συνάδελφοί μου που ζητούν να μην επιστραφούν από αυτούς που τα έλαβαν παράνομα. Τι κρίμα….
Αλλάξαμε την έννοια των “Stage”. Σε όλη την ΕΕ ισχύουν για έξη μήνες και έχουν την έννοια της απόκτησης εργασιακής εμπειρίας. Εμείς εδώ τα χρησιμοποιήσαμε για πολιτική ρουσφετολογία και παγιδεύσαμε χιλιάδες νέους ανανεώνοντας επανειλημμένα τις συμβάσεις τους δίδοντας τους φρούδες ελπίδες.
Αποδεχτήκαμε να αγοράζονται οι θέσεις εφόρων!!!! Και κανείς μας δεν έκανε κάτι να διαμαρτυρηθεί, τουλάχιστον να παραιτηθεί ρε αδελφέ…. Και λυπούμαστε που υπάρχουν εφοριακοί με εξαψήφιους λογαριασμούς ΕΥΡΩ στην τράπεζα και άλλοι που καταδέχονται να παίρνουν 300€ από λογιστές για να τους εξυπηρετήσουν και κανείς μας δεν πήγε να κρεμαστεί την πλατεία.
Υποκύψαμε σε συμφέροντα και καταργήσαμε τα αντικειμενικά κριτήρια της εποχής Τσοβόλα (Δώστα όλα). Αν υπήρχαν αυτά τα κριτήρια, σίγουρα θα ήμαστε καλλίτερα σήμερα. Υποκύψαμε όμως στο πολιτικό κόστος και τα καταργήσαμε και αγνοήσαμε το συμφέρον του λαού και του έθνους και έχουμε σήμερα εφορίες που δεν βγάζουν ούτε τα έξοδά τους!!!!
Δυστυχώς δεν καταφέραμε να εκσυγχρονίσουμε την παιδεία μας. Κάθε υπουργός άλλαζε τους νόμους και ποτέ δεν κάτσαμε όλοι μαζί από όλα τα κόμματα να δούμε τι θα κάνουμε. Δυστυχώς πολλοί από τους συναδέλφους μου και που μερικοί από μας είχαν διατελέσει και υπουργοί παιδείας, στείλαμε τα παιδιά μας στο κολέγιο Αθηνών ή στο Αμερικάνικο Κολλέγιο χωρίς ίχνος ντροπής αναγνωρίζοντας τα χάλια της δημόσιας παιδείας….
Χαϊδέψαμε αυτιά καθηγητών και φοιτητών και έτσι έχουμε σήμερα μια παιδεία συντηρητική, εκτός της διεθνούς πραγματικότητας που αντιμετωπίζει την έννοια της επιχειρηματικότητας ως διαβολική έννοια. Αυτή η επιχειρηματικότητα μπορεί να φέρει νέο χρήμα στην χώρα που το έχει απόλυτη ανάγκη.
Έχουμε μια παιδεία με Ανώτατα ΤΕΙ. Δυστυχώς το κάναμε σαν συναλλαγή με το διδακτικό προσωπικό. Μαζέψαμε «ψηφαλάκια», που λένε οι Κρητικοί και δώσαμε μισθούς στους καθηγητές ισοδύναμους με των πανεπιστημιακών, αλλά χωρίς καμιά αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών. Γεμίσαμε όλους τους νομούς με Α-ΤΕΙ με άχρηστες ειδικότητες και πλουτίζουν οι καφετέριες των επαρχιακών πόλεων και οι ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων σε βάρος των άμοιρων γονέων των υποτιθέμενων φοιτητών.
Αφήσαμε τη χώρα να στραφεί στις υπηρεσίες (πάνω από το 70% του ΑΕΠ προέρχεται από αυτές). Δεν ενδιαφερθήκαμε να αναπτύξουμε τομείς που να φέρνουν νέο χρήμα στη χώρα. Και κείνη την έρμη τουριστική μας βιομηχανία την αφήσαμε να αναπτυχθεί στρεβλά γιατί θέλαμε να εξυπηρετήσουμε τα κοντόφθαλμα μικροπολιτικά μας συμφέροντα.
Λυπούμαστε που πρέπει να πούμε ότι δεν διαχειριστήκαμε σωστά και επωφελώς για την χώρα μας τα κονδύλια των Πακέτων Ντελόρς – Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Ναι. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι πολλά από τα λεφτά αυτά έγιναν βίλες στην Μύκονο, Σαντορίνη, Εκάλη, Πάρνηθα, Τζιά και σε άλλα μέρη. Από το 1989 αρχίσαμε την ηλεκτροκίνηση του σιδηροδρόμου Αθήνα – Θεσσαλονίκη και ακόμη δεν έχουμε τελειώσει.
Εθελοτυφλούσαμε όταν βλέπαμε αυτές τις υπερπολυτελείς βίλες να υψώνονται εδώ και εκεί και δεν «σκεφτήκαμε» να δούμε αν αυτοί οι συμπατριώτες μας έχουν πληρώσει ανάλογους φόρους.
Ούτε όταν ο τόπος γέμισε Γερμανικά Καγιεν και BMW, Αμερικάνικα Hammer και Σουηδικά SAAB δεν κοιτάξαμε να δούμε αν αυτοί οι συμπατριώτες μας έχουν πληρώσει τους αναλογούντες φόρους. Και δυστυχώς γνωρίζουμε ότι αυτοί οι συμπατριώτες έβγαλαν αυτές τις μέρες τα μετρητά τους σε ξένες τράπεζες. Δυστυχώς δεν είχαμε το θάρρος να βγούμε δημόσια και να τους καταγγείλουμε σαν απάτριδες.
Βλέπαμε, αλλά δεν λέγαμε τίποτα για τους αγρότες που έπαιρναν επιδοτήσεις από τον δύσμοιρο ΕΛΓΑ της τάξης των 200.000 ΕΥΡΩ (=100% καταστροφή της παραγωγής) και από την άλλη να πουλάνε τα ίδια «κατεστραμμένα» προϊόντα στην αγορά!!!!!! Ούτε όταν η Κρήτη βγήκε σε έκταση μεγαλύτερη από την έκταση όλης της Ελλάδας με τις ψευδείς δηλώσεις για να πάρουν ενισχυμένες επιδοτήσεις ελαιόλαδου!!!!
Εθελοτυφλήσαμε όλοι μας για τα χρέη των νοσοκομείων. Τα καταχρεώσαμε γιατί οι προμηθευτές τους μας βοηθούσαν στις εκλογές και έπρεπε εμείς μετά να τους ανταμείψουμε.
Ξεπουλήσαμε τα «ασημικά της οικονομίας» μας όπως έλεγε ο Αλογοσκούφης στη Βουλή και αντί να τα δώσουμε ώστε να μειωθεί το χρέος μας ή τουλάχιστον να αναπτύξουμε τους παραγωγικούς και όχι μεταπρατικούς τομείς της οικονομίας, τα μοιραστήκαμε με τα δικά μας παιδιά δίδοντας ανεξέλεγκτες παροχές, κάνοντας άχρηστους και ρουσφετολογικούς διορισμούς για να μειώσουμε την ανεργία. Την ανεργία που εμείς δημιουργήσαμε γιατί δεχτήκαμε την αποδιάρθρωση της βιομηχανικής μας παραγωγής. Και όταν δεν τα βγάζαμε πέρα δανειζόμαστε. Δυστυχώς δεν βγήκαμε να πούμε «κάντε κράτει ρε συνέλληνες» και μη χρεώνεστε με διακοποδάνεια, και αγορά πολυτελών ειδών που βοηθούσαν τις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά, οι οποίες τώρα μας έγραψαν κανονικά. Σας οδηγήσαμε στην αυτοκτονία. Σας βάλαμε να δανείζεστε, επιτρέψαμε να καταχρεωθεί το έθνος για να βοηθήσουμε τις βιομηχανίες της Γερμανίας, Σουηδίας, Ολλανδίας κ.τ.λ.
Δεν βγήκαμε να σας πούμε την πικρή αλήθεια για το τι χαλάμε, που βρίσκουμε τα λεφτά και πόσα δίνουμε για να ξεχρεώνουμε δάνεια. Δεν σας είπαμε για τον καιάδα που ρίχνουμε τους κόπους σας, γιατί κάθε δανεισμός αυξάνει περισσότερο τις τοκοχρεωλυτικές δόσεις και γνωρίζαμε ότι θα φτάναμε στο τέλος εδώ που φτάσαμε, δηλαδή στην πτώχευση. Και όμως πολλοί συνάδελφοί μου ακόμη δεν έχουν βάλει μυαλό και θέλουν να κάνουν ακόμη και σήμερα ανεξέλεγκτες παροχές.
Έλληνες, το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βγούμε μερικοί και κυρίως αυτοί που είχαν νομή στην εκτελεστική εξουσία να κάνουν χαρακίρι ώστε να σώσουν την τιμή μας, την τιμή του πολιτικού κόσμου της χώρας. Βγήκα να τα πω γιατί οι τύψεις μου στοιχειώνουν τον ύπνο μου.
Λυπάμαι για μένα και τους συναδέλφους μου.
Υπογραφή
Ο πολιτικός που αν ήταν σε άλλη χώρα το λιγότερο θα ήταν στο σπίτι του.
Αν και οι συγκρίσεις με άλλα κράτη στα οποία επενέβη το ΔΝΤ δεν είναι σωστές, λόγω διαφορετικών συνθηκών, θα πρέπει ίσως να δούμε τι έγινε στην Αργεντινή όταν προσέφυγε στους διεθνείς τοκογλύφους και τέλος στο ΔΝΤ. Η χώρα περιέπεσε σε σκληρή ύφεση, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν είχε δουλειά, έγιναν ταραχές και από την άλλη μπήκε θέμα μείωσης του κόστους παραγωγής των γεωργικών προϊόντων. Αν και η οργάνωση της γεωργίας στην χώρα αυτή δεν το επέτρεπε αυτό γιατί θα έμεναν χιλιάδες εργάτες άνεργοι, επιβλήθηκε από το ΔΝΤ και την τοπική κυβέρνηση. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Εισήχθη από την Αμερική η γενετικά τροποποιημένη σόγια της MONSANTO, εφαρμόστηκε εκτεταμένη η μηχανική καλλιέργεια και ναι μεν η Αργεντινή είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη στην γενετικά τροποποιημένη σόγια (πράγμα που δεν αναφέρεται και την καταναλώνουμε και εδώ σαν ζωοτροφές), αλλά τα λεφτά πάνε σε πολύ λίγους και ο λαός λιμοκτονεί. Σαν να μην έφτανε αυτό, η επέκταση της καλλιέργειας σόγιας μείωσε την παραγωγή σίτου και ανέβηκαν οι τιμές στα ύψη με αποτέλεσμα ο κοσμάκης να πει το ψωμί ψωμάκι. Κάτι ανάλογο έγινε στην Αϊτή με το ρύζι. Ξεριζώθηκε η ντόπια παραγωγή στο όνομα της οικονομίας και ήρθε το Αμερικάνικο ρύζι, αλλά ο κόσμος δεν έχει λεφτά να το αγοράσει. Και στην Ρουμανία κάτι ανάλογο έχει γίνει με τις 150.000 απολύσεις και αύξηση της φορολογίας στο 50%.
Θέλω να πιστεύω και ελπίζω ότι δεν θα συμβούν τα ίδια και εδώ, αλλά η εθνική μου υπερηφάνεια πληγώνεται όταν ακούω ότι θα υπάρχουν τοποτηρητές του ΔΝΤ και θα ελέγχουν κάθε υπουργική απόφαση.
Δηλαδή αν αποφασίσει το Υπ. Εθνικής Αμύνης να αγοράσει ή να εκσυγχρονίσει το δυναμικό του θα πρέπει να πάρει την άδεια του ΔΝΤ;
Μετά από αυτή την παρένθεση έρχομαι στην ουσία του άρθρου μου που είναι όντως η απολογία του Έλληνα πολιτικού που δεν έγινε.
Δεν βγήκε κανείς να εξηγήσει με σαφήνεια στον Ελληνικό λαό γιατί φτάσαμε έως εδώ. Δεν θέλω να ρίξω τα βάρη στην Δεξιά, την Αριστερά ή το ΠΑΣΟΚ. Θα ήθελα όμως κάποιον που να έχει το θάρρος να βγει και να πει:
Συνέλληνες, συγνώμη γιατί αποδειχτήκαμε ανίκανοι να σας πούμε την αλήθεια για τη χώρα.
Σας συνηθίσαμε με λόγια που χαϊδεύουν αυτιά και σας κρύψαμε την αλήθεια όπως λέει και ο Δ. Σαβόπουλος στο τραγούδι του «Άγγελος αρχάγγελος».
Γεμίσαμε τους αγρότες μας με επιδοτήσεις, αλλά δεν βγήκαμε να τους πούμε ότι πρέπει με τα λεφτά αυτά να αναδιαρθρώσουν την παραγωγή τους και να γίνουν ανταγωνιστική και εξαγωγική δύναμη.
Κλείσανε εκατοντάδες βιομηχανίες γιατί δεν ήταν ανταγωνιστικές σε σύγκριση με τις Ευρωπαϊκές όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, αλλά δεν σας πιέσαμε κύριοι βιομήχανοι να εκσυγχρονιστείτε ώστε να επιβιώσετε στο νέο ΕΟΚικό περιβάλλον. Οι πρώην βιομήχανοι έγιναν έμποροι – αντιπρόσωποι ευρωπαϊκών και κινέζικων βιομηχανιών.
Δώσαμε λεφτά –γενναιόδωρα- για την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων, αλλά δεν φτιάξαμε τους μηχανισμούς ελέγχου να δούμε που πάνε αυτά τα λεφτά. Αυτοί που εγκρίνουν αυτοί ελέγχουν. Τι γελοιότητα για να μη πω τίποτα άλλο….. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή αγαπητοί μας συμπολίτες δεν γνωρίζουμε πόσα δώσαμε, πόσα έπιασαν τόπο και πόσα φαγώθηκαν από διάφορα τρωκτικά που εμείς υποστηρίξαμε.
Υποκύψαμε σε διάφορα συμφέροντα και δυνάμεις και ήμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει ακόμη ολοκληρωμένο κτηματολόγιο. Οι δυνάμεις αυτές, δυστυχώς, αυτά τα χρόνια μας υπαγόρευαν το τι να κάνουμε γιατί εμείς αποδειχτήκαμε λίγοι. Οι δυνάμεις αυτές έκαναν την Αττική, για να μην πω και την υπόλοιπη χώρα, κρανίου τόπο. Δώσαμε ανεξέλεγκτα τριχίλιαρα το 2007 και σήμερα υπάρχουν συνάδελφοί μου που ζητούν να μην επιστραφούν από αυτούς που τα έλαβαν παράνομα. Τι κρίμα….
Αλλάξαμε την έννοια των “Stage”. Σε όλη την ΕΕ ισχύουν για έξη μήνες και έχουν την έννοια της απόκτησης εργασιακής εμπειρίας. Εμείς εδώ τα χρησιμοποιήσαμε για πολιτική ρουσφετολογία και παγιδεύσαμε χιλιάδες νέους ανανεώνοντας επανειλημμένα τις συμβάσεις τους δίδοντας τους φρούδες ελπίδες.
Αποδεχτήκαμε να αγοράζονται οι θέσεις εφόρων!!!! Και κανείς μας δεν έκανε κάτι να διαμαρτυρηθεί, τουλάχιστον να παραιτηθεί ρε αδελφέ…. Και λυπούμαστε που υπάρχουν εφοριακοί με εξαψήφιους λογαριασμούς ΕΥΡΩ στην τράπεζα και άλλοι που καταδέχονται να παίρνουν 300€ από λογιστές για να τους εξυπηρετήσουν και κανείς μας δεν πήγε να κρεμαστεί την πλατεία.
Υποκύψαμε σε συμφέροντα και καταργήσαμε τα αντικειμενικά κριτήρια της εποχής Τσοβόλα (Δώστα όλα). Αν υπήρχαν αυτά τα κριτήρια, σίγουρα θα ήμαστε καλλίτερα σήμερα. Υποκύψαμε όμως στο πολιτικό κόστος και τα καταργήσαμε και αγνοήσαμε το συμφέρον του λαού και του έθνους και έχουμε σήμερα εφορίες που δεν βγάζουν ούτε τα έξοδά τους!!!!
Δυστυχώς δεν καταφέραμε να εκσυγχρονίσουμε την παιδεία μας. Κάθε υπουργός άλλαζε τους νόμους και ποτέ δεν κάτσαμε όλοι μαζί από όλα τα κόμματα να δούμε τι θα κάνουμε. Δυστυχώς πολλοί από τους συναδέλφους μου και που μερικοί από μας είχαν διατελέσει και υπουργοί παιδείας, στείλαμε τα παιδιά μας στο κολέγιο Αθηνών ή στο Αμερικάνικο Κολλέγιο χωρίς ίχνος ντροπής αναγνωρίζοντας τα χάλια της δημόσιας παιδείας….
Χαϊδέψαμε αυτιά καθηγητών και φοιτητών και έτσι έχουμε σήμερα μια παιδεία συντηρητική, εκτός της διεθνούς πραγματικότητας που αντιμετωπίζει την έννοια της επιχειρηματικότητας ως διαβολική έννοια. Αυτή η επιχειρηματικότητα μπορεί να φέρει νέο χρήμα στην χώρα που το έχει απόλυτη ανάγκη.
Έχουμε μια παιδεία με Ανώτατα ΤΕΙ. Δυστυχώς το κάναμε σαν συναλλαγή με το διδακτικό προσωπικό. Μαζέψαμε «ψηφαλάκια», που λένε οι Κρητικοί και δώσαμε μισθούς στους καθηγητές ισοδύναμους με των πανεπιστημιακών, αλλά χωρίς καμιά αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών. Γεμίσαμε όλους τους νομούς με Α-ΤΕΙ με άχρηστες ειδικότητες και πλουτίζουν οι καφετέριες των επαρχιακών πόλεων και οι ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων σε βάρος των άμοιρων γονέων των υποτιθέμενων φοιτητών.
Αφήσαμε τη χώρα να στραφεί στις υπηρεσίες (πάνω από το 70% του ΑΕΠ προέρχεται από αυτές). Δεν ενδιαφερθήκαμε να αναπτύξουμε τομείς που να φέρνουν νέο χρήμα στη χώρα. Και κείνη την έρμη τουριστική μας βιομηχανία την αφήσαμε να αναπτυχθεί στρεβλά γιατί θέλαμε να εξυπηρετήσουμε τα κοντόφθαλμα μικροπολιτικά μας συμφέροντα.
Λυπούμαστε που πρέπει να πούμε ότι δεν διαχειριστήκαμε σωστά και επωφελώς για την χώρα μας τα κονδύλια των Πακέτων Ντελόρς – Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Ναι. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι πολλά από τα λεφτά αυτά έγιναν βίλες στην Μύκονο, Σαντορίνη, Εκάλη, Πάρνηθα, Τζιά και σε άλλα μέρη. Από το 1989 αρχίσαμε την ηλεκτροκίνηση του σιδηροδρόμου Αθήνα – Θεσσαλονίκη και ακόμη δεν έχουμε τελειώσει.
Εθελοτυφλούσαμε όταν βλέπαμε αυτές τις υπερπολυτελείς βίλες να υψώνονται εδώ και εκεί και δεν «σκεφτήκαμε» να δούμε αν αυτοί οι συμπατριώτες μας έχουν πληρώσει ανάλογους φόρους.
Ούτε όταν ο τόπος γέμισε Γερμανικά Καγιεν και BMW, Αμερικάνικα Hammer και Σουηδικά SAAB δεν κοιτάξαμε να δούμε αν αυτοί οι συμπατριώτες μας έχουν πληρώσει τους αναλογούντες φόρους. Και δυστυχώς γνωρίζουμε ότι αυτοί οι συμπατριώτες έβγαλαν αυτές τις μέρες τα μετρητά τους σε ξένες τράπεζες. Δυστυχώς δεν είχαμε το θάρρος να βγούμε δημόσια και να τους καταγγείλουμε σαν απάτριδες.
Βλέπαμε, αλλά δεν λέγαμε τίποτα για τους αγρότες που έπαιρναν επιδοτήσεις από τον δύσμοιρο ΕΛΓΑ της τάξης των 200.000 ΕΥΡΩ (=100% καταστροφή της παραγωγής) και από την άλλη να πουλάνε τα ίδια «κατεστραμμένα» προϊόντα στην αγορά!!!!!! Ούτε όταν η Κρήτη βγήκε σε έκταση μεγαλύτερη από την έκταση όλης της Ελλάδας με τις ψευδείς δηλώσεις για να πάρουν ενισχυμένες επιδοτήσεις ελαιόλαδου!!!!
Εθελοτυφλήσαμε όλοι μας για τα χρέη των νοσοκομείων. Τα καταχρεώσαμε γιατί οι προμηθευτές τους μας βοηθούσαν στις εκλογές και έπρεπε εμείς μετά να τους ανταμείψουμε.
Ξεπουλήσαμε τα «ασημικά της οικονομίας» μας όπως έλεγε ο Αλογοσκούφης στη Βουλή και αντί να τα δώσουμε ώστε να μειωθεί το χρέος μας ή τουλάχιστον να αναπτύξουμε τους παραγωγικούς και όχι μεταπρατικούς τομείς της οικονομίας, τα μοιραστήκαμε με τα δικά μας παιδιά δίδοντας ανεξέλεγκτες παροχές, κάνοντας άχρηστους και ρουσφετολογικούς διορισμούς για να μειώσουμε την ανεργία. Την ανεργία που εμείς δημιουργήσαμε γιατί δεχτήκαμε την αποδιάρθρωση της βιομηχανικής μας παραγωγής. Και όταν δεν τα βγάζαμε πέρα δανειζόμαστε. Δυστυχώς δεν βγήκαμε να πούμε «κάντε κράτει ρε συνέλληνες» και μη χρεώνεστε με διακοποδάνεια, και αγορά πολυτελών ειδών που βοηθούσαν τις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά, οι οποίες τώρα μας έγραψαν κανονικά. Σας οδηγήσαμε στην αυτοκτονία. Σας βάλαμε να δανείζεστε, επιτρέψαμε να καταχρεωθεί το έθνος για να βοηθήσουμε τις βιομηχανίες της Γερμανίας, Σουηδίας, Ολλανδίας κ.τ.λ.
Δεν βγήκαμε να σας πούμε την πικρή αλήθεια για το τι χαλάμε, που βρίσκουμε τα λεφτά και πόσα δίνουμε για να ξεχρεώνουμε δάνεια. Δεν σας είπαμε για τον καιάδα που ρίχνουμε τους κόπους σας, γιατί κάθε δανεισμός αυξάνει περισσότερο τις τοκοχρεωλυτικές δόσεις και γνωρίζαμε ότι θα φτάναμε στο τέλος εδώ που φτάσαμε, δηλαδή στην πτώχευση. Και όμως πολλοί συνάδελφοί μου ακόμη δεν έχουν βάλει μυαλό και θέλουν να κάνουν ακόμη και σήμερα ανεξέλεγκτες παροχές.
Έλληνες, το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βγούμε μερικοί και κυρίως αυτοί που είχαν νομή στην εκτελεστική εξουσία να κάνουν χαρακίρι ώστε να σώσουν την τιμή μας, την τιμή του πολιτικού κόσμου της χώρας. Βγήκα να τα πω γιατί οι τύψεις μου στοιχειώνουν τον ύπνο μου.
Λυπάμαι για μένα και τους συναδέλφους μου.
Υπογραφή
Ο πολιτικός που αν ήταν σε άλλη χώρα το λιγότερο θα ήταν στο σπίτι του.
