ΦΩΤΕΙΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Βλέποντας το δελτίο ειδήσεων το βράδυ 27/8/09 σχετικά με τις πυρκαγιές και ειδικά το σημείο για την καταστροφή της Α. Αττικής επανέρχομαι στο θέμα και πάλι. Στο δελτίο διαπιστώνεται ότι τα αίτια της ζημιάς είναι αυτά που είχα περιγράψει στην προηγούμενη ανάρτηση. Φάνηκε ακόμη η πίστη των διαφόρων δημοσιογράφων πυροσβεστών και πολιτικών ότι τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης είναι η πανάκεια για την δασοπυρόσβεση. Αυτό το πράγμα δεν είναι σωστό, και εντάξει να το λένε αδαείς δημοσιογράφοι, να το δέχονται όμως και πυροσβέστες πάει πολύ.
Επειδή, λόγω καταγωγής, έχω λάβει μέρος πολλές φορές σε κατάσβεση πυρκαγιών, θέλω να πω, και ας με διαψεύσουν οι «ειδικοί», ότι η δασοπυρόσβεση απαιτεί συντονισμένες ενέργειες και μέσα, τα οποία σε περίληψη είναι οι επίγειες δυνάμεις που σβήνουν την φωτιά τη νύχτα που έχει πέσει ο αέρας, αντιπυρικές ζώνες, αντιπυρκαγιές, κινητοποίηση των πολιτών, δημιουργία σώματος εθελοντών, νομοθεσία, μελέτες πορείας πιθανής πυρκαγιάς που είναι συνάρτηση αναγλύφου, βλάστησης και κατεύθυνσης ανέμου και πολλών άλλων παραμέτρων. Δεν πρέπει να υποτιμάμε τις εναέριες και πεζές περιπολίες εντός του δάσους. Όταν ο Φούρλας ήταν αρχηγός της πυροσβεστικής είχε σε όλα τα δάση φυλάκια με σκοπιές νύχτα μέρα και έτοιμο το πυροσβεστικό όχημα. Αυτά τουλάχιστον στον Πύργο έχουν καταργηθεί από τότε που έφυγε ο Φούρλας από την πυροσβεστική.
Στο δελτίο ειδήσεων είδα τον κ. Τζοβάρα Κων. Αντιπρόεδρο των πυροσβεστών να μην μπορεί να απαντήσει αν η πυροσβεστική έχει μελέτες για πιθανές πυρκαγιές και πως θα τις αντιμετωπίσει.
Σας πληροφορώ ότι η φωτιά που έκαψε το 2007 τον Αρχ. Ολυμπία ξεκίνησε από την Αμαλιάδα όπως έχω γράψει σε ανάρτησή μου τον Σεπτέμβρη 2007. Γύρω στο τέλος Αυγούστου του 1981 είχε ξεκινήσει από το ίδιο σημείο της Αμαλιάδας φωτιά και ακολούθησε την ίδια πορεία με αυτή του 2007. Τότε όμως σβήσαμε την φωτιά 30 χιλιόμετρα πριν την Αρχ. Ολυμπία χωρίς εναέρια μέσα. Ήμαστε τότε ενεργοί πολίτες και με αυτοθυσία χωρίς κανάλια δίπλα μας, με την βοήθεια του στρατού από το στρατόπεδο της ΣΕΤΗΛ Πύργου, με τις αντιπυρκαγιές, τις μπουλντόζες και μέσα στη νύχτα τα καταφέραμε. Το 2007 καίγονταν τα σπίτια τους και οι πολίτες έβγαζαν φωτογραφίες με τα κινητά και περίμεναν να φωτίσει να πάνε τα αεροπλάνα και φώναζαν «Καραμαλούγκος.. έφερε χρήμα – εννοούσαν τα τριχίλιαρα – είναι μεγάλος».
Δεν αμφιβάλω, αλλά είμαι βέβαιος, ότι οι πυροσβεστική Πύργου δεν είχε κανένα ιστορικό στοιχείο της πυρκαγιάς του 1981 ώστε να μπορεί να εκτιμήσει την κατάσταση. Και πώς να εκτιμήσει αφού για καθαρά κομματικούς λόγους ακύρωσε την διοίκηση Ηλείας και ήρθε ο υποδιοικητής από την Αθήνα με την κωδική ονομασία «Ήλιος» για να καθοδηγήσει τους πυροσβέστες; Χωρίς να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες της περιοχής και τις ονομασίες χωριών και τοπωνυμίων έδινε εντολές για το που θα πάνε τα πυροσβεστικά μέσα. Γι’ αυτό κάηκε η Αρχ. Ολυμπία και όλη η Ηλεία και για τους ίδιους λόγους κάηκε και η Αττική και όλη η Ελλάδα.
Είδα στο δελτίο και τον κ. Κ. Τασούλα υφυπουργό Εθνικής Άμυνας να μας λέει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι αιτίες οφείλονται στην αποκέντρωση του κράτους!!! Μα δεν ντρεπόμαστε; Σταματήστε επιτέλους να μας δουλεύετε. Βάλτε άξιους ανθρώπους στις καίριες θέσεις να κάνουν το καθήκον τους, να μην είναι ευθυνόφοβοι και σφουγκοκωλάριοι της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Ο κ. Μαρκογιαννάκης έδωσε εντολή να γίνει έρευνα γιατί δεν πήγαν έγκαιρα τα πυροσβεστικά μέσα. Σας λέω από τώρα ότι κανένας δεν υπάρξει να αναλάβει την ευθύνη και ο μόνος φταίχτης θα είναι ο αέρας. ΑΠΟΡΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΗΤΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗΣ.
Δεν τολμώ να ρωτήσω τι σχέδιο εκπονείται για την προστασία των υπολοίπων δασών της Αττικής. Αν δηλαδή πάρει φωτιά η Κινέτα ή το πίσω μέρος της Πάρνηθας ή ο Υμηττός έχουμε έτοιμο κανένα σχέδιο;

ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Το παρακάτω άρθρο είναι της φίλης του ιστολογίου Ε। Χυτοπούλου

Τι άφησε πίσω του ο πύρινος εφιάλτης
Είμαστε όλοι ακόμα παγωμένοι μετά από το σοκ του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, όταν ζήσαμε τον πύρινο εφιάλτη της Αττικής και των όμορων νομών। Η Αθήνα στις φλόγες, 287।000 στρέμματα δάσους παρανάλωμα πυρός. Ένα σημαντικό κομμάτι του εθνικού δασικού πλούτου καταστράφηκε (για πάντα?), ο τελευταίος πνεύμονας για την Αθήνα τραυματίστηκε ανεπανόρθωτα, η ποιότητα του αέρα και της ζωής στην πρωτεύουσα υποβαθμίστηκε.

Ωστόσο, έφτασε η ώρα του απολογισμού και της απόδοσης ευθυνών.
Ένα είναι σίγουρο, ότι για την σημερινή καταστροφή , όπως και για τις μεγάλες πυρκαγιές του 2007 (Πάρνηθα, Ηλεία), του 2005 (Χαλκιδική), του 1998 κλπ, δεν ευθύνονται μόνον οι καιρικές συνθήκες .Είναι κοινό μυστικό ,ότι ,ιδιαίτερα τα τελευταία 40 χρόνια, σχεδόν όλες οι πυρκαγιές συνδέονται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο με την ανάπτυξη ή αστικοποίηση κάποιων περιοχών.
Εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη εθνικού κτηματολογίου και δασολογίου, διάφορα οργανωμένα συμφέροντα ,η μεμονωμένα άτομα, προσπαθούν να δημιουργήσουν τετελεσμένες καταστάσεις ,χρησιμοποιώντας τη γνωστή από την αρχαιότητα μέθοδο της καμένης γης.
Όλοι φαίνεται σήμερα να προβληματίζονται για την επόμενη μέρα. Και ,όπως συνήθως συμβαίνει σε περιπτώσεις ,όπου υπάρχουν πολλοί συναρμόδιοι δημόσιοι φορείς, κανένας δεν φέρει την ευθύνη. Όλοι μιλούν για συντονισμό, αλλά κανένας δεν αναφέρεται στο συντονιστή, στη μέθοδο και στις ευθύνες του.
Το νομικό πλαίσιο για τη προστασία των δασών
Για την Ελλάδα, όπου το ξηρό και θερμό κλίμα ,οι πυρκαγιές και η ανεξέλεγκτη βόσκηση έχουν προκαλέσει έντονη υποβάθμιση των δασών και ερημοποίηση, προβληματίζεται κανείς γιατί δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο για την προστασία των δασών, που να αναφέρει μεταξύ άλλων, συγκεκριμένα μέτρα για τη πρόληψη και την καταστολή των πυρκαγιών.
Ο ισχύων Ν 3208/03 ,που υιοθετήθηκε επί Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ , έχει δεχθεί δριμεία κριτική γιατί φαίνεται ότι αφήνει περιθώρια για αποχαρακτηρισμούς και ανάκληση υποχρεωτικών αναδασώσεων. Η κριτική αυτή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη έτσι ώστε να γίνουν όπου απαιτείται διορθώσεις και να βελτιωθεί περαιτέρω το θεσμικό πλαίσιο.
Ενδεικτικά ,οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι ο προηγούμενος Ν998/79 ,όριζε πιο εύστοχα την έννοια του δάσους και της δασικής έκτασης ,ενώ συμπεριελάμβανε ορθά υπό τη προστασία της δασικής νομοθεσίας και άλλες εκτάσεις, δηλαδή διάκενα εντός δάσους, αλπικά λιβάδια, πάρκα και άλση, δενδροστοιχίες και δασικές φυτείες, δασωτέες και αναδασωτέες εκτάσεις.
Όσον αφορά τις Πράξεις Χαρακτηρισμού των Δασικών Υπηρεσιών ,βάσει του άρθρου 14 του 998/79,είναι σημαντικό να τονιστεί ότι κάθε Πράξη Χαρακτηρισμού συνοδεύεται από τεκμηριωμένη εισηγητική έκθεση ,περίληψη της δημοσιεύεται σε δύο εφημερίδες και αναρτάται για ένα μήνα στο οικείο δημοτικό ή κοινοτικό κατάστημα για ένα μήνα, δίνοντας το δικαίωμα σε όποιον έχει νόμιμο συμφέρον να προβάλλει αντιρρήσεις κατά της πράξης αποχαρακτηρισμού.
Ο αποχαρακτηρισμός πρέπει να γίνεται με την αποδοχή του κοινωνικού συνόλου.
Σχετικά με τη χαρτογράφηση των δασών ,θα πρέπει να ολοκληρωθεί η χαρτογράφηση των δασών στο πλαίσιο του Δασολογίου, στο οποίο κάθε έκταση πέρα από το ποιοτικό της χαρακτηρισμό ,θα φέρει και ποσοτικά στοιχεία (συγκόμωση, έκταση, πλάτος, ύψος βλάστησης ,καθώς και άλλα στοιχεία όπως π.χ κλίση εδάφους)
Αποκέντρωση αρμοδιοτήτων για την επιτήρηση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων
Στο πλαίσιο της εφαρμογής της εθνικής στρατηγικής για την προστασία του περιβάλλοντος και των δασικών οικοσυστημάτων ,η ευθύνη για την επιτήρηση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων θα πρέπει να ανήκει στις Νομαρχίες (Υπηρεσία Δασών) και τους τοπικούς δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που δραστηριοποιούνται σε κάθε νομαρχία και γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις ιδιαιτερότητες των δικών τους περιοχών.
Χρηματοδοτήσεις για Αναδασώσεις
Παρά τις δεσμεύσεις και τις εξαγγελίες ,πολλές από τις περιοχές που κρίνονται αναδασωτέες ,τελικά δεν αναδασώνονται. Ένας σοβαρός λόγος είναι το υψηλό κόστος για την αναδάσωση (1.000 ΕΥΡΩ το στρέμμα).
Θεωρούμε ότι η Ελλάδα δεν αξιοποίησε στο βαθμό που θα μπορούσε να το κάνει τις κοινοτικές ενισχύσεις από το Ταμείο Συνοχής .Οι ενισχύσεις αυτές θα μπορούσαν καλύψουν κατά 85% το κόστος της αναδάσωσης.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία και ο εθελοντισμός
Η προστασία του δάσους είναι όχι μόνο ευθύνη του κράτους ,αλλά και των ανθρώπων που ζουν και δραστηριοποιούνται κοντά σε δασικές περιοχές. Θα πρέπει, συνεπώς, να στηριχθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία και ο εθελοντισμός. Γιατί δεν θα μπορούσε να συμβαίνει για τα δάση αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ για τους αυτοκινητόδρομους.
Κάτοικοι «υιοθετούν» αυτοκινητόδρομους και αναλαμβάνουν τον καθαρισμό και τη συντήρησή τους.
Η Ελληνική ιδιαιτερότητα.
Στην Ελλάδα δύο πράγματα εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη
Αφενός , οι πολυτελείς εκτός σχεδίου καστροκατοικίες των προαστίων , συνήθως κοντά στην κορυφογραμμή , πολυεπίπεδες, με πισίνες και ψηλούς μαντρότοιχους και αφετέρου, η εγκαταλειμμένη ύπαιθρος, τα χορταριασμένα χωράφια που δεν χρησιμοποιούνται, τα απεριποίητα δέντρα, οι ανεξέλεγκτες χωματερές οι μπαζωμένες κοίτες των χειμάρρων.
Η αδιαφορία για το περιβάλλον και ότι θεωρείται αγαθό στη διάθεση του κοινωνικού συνόλου είναι αποκαρδιωτική. Ο ευτελισμός των τοπίων της υπαίθρου με τις εξοχικές κατοικίες που κατακερματίζουν και διεκδικούν δασικές εκτάσεις είναι απαράδεκτος.
Η δημιουργία κινήτρων για την ανάπτυξη της υπαίθρου και με ταυτόχρονη διατήρηση των δραστηριοτήτων της πρωτογενούς παραγωγής (γεωργία, κτηνοτροφία κλπ), καθώς και ο αναδασμός των υπαρχουσών ιδιοκτησιών με γνώμονα τη διατήρηση της αρτιότητας των δασών και του τοπίου, θα πρέπει να αποτελέσει βασική πολιτική κατεύθυνση για την αντιμετώπιση του προβλήματος της άναρχης ανάπτυξης, χωρίς χωροταξικό προγραμματισμό.