26 Ιουνίου, 2009

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ

Το παρακάτω άρθρο είναι της φίλης Ελένης Χυτοπούλου.
Κάθε δημιουργικό θετικό ή αρνητικό σχόλιο είναι ευπρόσδεκτο
Ο Blogger GP
--------------------------------------------------------------------------------
Εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης(Γεν Γραμματέας) ,μια εβδομάδα πριν τις ευρωεκλογές ενημέρωνε για πρωτοβουλία του Υπουργείου σχετικά με την εξοικονόμηση ενέργειας। Συγκεκριμένα το Υπουργείο επρόκειτο να συγχρηματοδοτήσει τις παλιές κατοικίες ή πολυκατοικίες που θα αντικαθιστούσαν παράθυρα, κουφώματα ,παλιές εγκαταστάσεις καλοριφέρ, μονώσεις κλπ με στόχο την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, και τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης।
Αντί αυτού μετά τις εκλογές βγήκε γρήγορα στον αέρα , σαν ένα ακόμα επικοινωνιακό πυροτέχνημα, η επιδότηση κατά 35% της αντικατάστασης των κλιματιστικών μηχανημάτων παλαιάς τεχνολογίας με σύγχρονα κλιματιστικά τύπου ΙΝVERTER.
Αιφνιδιάστηκε η αγορά και οι καταναλωτές ,αφού στην αρχή δεν ήταν γνωστό ποιους αφορούσε και με ποια διαδικασία θα μπορούσε να γίνει η αντικατάσταση.
Η προχειρότητα με την οποία έγινε η εξαγγελία είναι χαρακτηριστική. Βασικά ζητήματα ,όπως αυτό της ανακύκλωσης των παλαιών μηχανημάτων και της διαχείριση των επικίνδυνων ψυκτικών υγρών (φρέον) που έχουν τα παλαιά μηχανήματα δεν φαίνεται να έχουν αντιμετωπιστεί.
Λύνουμε ευκαιριακά ένα πρόβλημα και δημιουργούμε νέα προβλήματα.
Μήπως με το νέο μέτρο στοχεύουμε αποκλειστικά στην ενίσχυση της κατανάλωσης για τα προϊόντα του συγκεκριμένου κλάδου και στην αύξηση του τζίρου ορισμένων επιχειρήσεων που πρόλαβαν και πιστοποιήθηκαν;
Θεωρούμε ότι το μέτρο αυτό ,όπως και το μέτρο για τη μείωση του τέλους ταξινόμησης για την αγορά αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, είναι εντελώς ευκαιριακά, δεν έχουν καμία συνεισφορά στη επίλυση των σοβαρών προβλημάτων της ενεργειακής εξοικονόμησης και της περιβαλλοντικής προστασίας, απλά αποσκοπούν στο ξεπούλημα των αποθεμάτων κάποιων μεγάλων επιχειρήσεων.

10 Ιουνίου, 2009

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ (Νο 2)

Όλοι οι φίλοι που άφησαν τα σχόλιά τους «ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ» δείχνουν ότι υπάρχει ένας πραγματικός προβληματισμός για το θέμα. Η άποψή μου ότι πρέπει να συμμετέχουμε στην εκλογική διαδικασία, η οποία είναι λειτουργία της δημοκρατίας είναι αμετακίνητη. Τόσο αίμα και δάκρυ χύθηκε για το θέμα αυτό. Δεν πρέπει εμείς να προδώσουμε όλους αυτούς….

Τίθεται όμως το ζήτημα ότι πρέπει να δούμε ποια είναι η έννοια της αποχής. Πάρα πολλοί πολίτες λένε ότι δεν ψηφίζουν γιατί όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι, πολιτικάντηδες και λαμόγια, ότι κανένα κόμμα δεν τους εκφράζει κ.τ.λ.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί τους.

Αν όμως δώσουμε μια ουσιαστική σημασία στο λευκό ψηφοδέλτιο τότε το πράγμα αλλάζει.
Πώς θα σας φαινόταν λοιπόν αν έβγαζαν κενές έδρες τα λευκά ψηφοδέλτια; Αν πάρουμε ένα μέσο ποσοστό αποχής 25%, από στοιχεία προηγούμενων εκλογών, φαντάζεστε μια Βουλή με περίπου 75 κενά έδρανα; Φαντάζεστε σε τι δίλημμα θα έμπαιναν όλοι οι πολιτικοί πατέρες του Έθνους;

Μήπως είναι καλή ιδέα να απαιτήσουμε με την επόμενη αναθεώρηση του εκλογικού νόμου να αναγνωρισθεί με την παραπάνω έννοια το λευκό ψηφοδέλτιο; Αν δεν αρέσει κανένα κόμμα τότε ψηφίζω λευκό. Γίνομαι κοινωνός της δημοκρατικής διαδικασίας και ταυτόχρονα εκφράζω την δυσαρέσκειά μου.

Η ιδέα μου μοιάζει με ουτοπία βέβαια, αλλά πολλές ουτοπικές ιδέες έχουν γίνει πράξη κατά το παρελθόν.
Πολλοί θα ισχυριστούν, και πολύ ορθά, ότι με την αναγνώριση της λευκής έδρας το σύστημα αυτοαναιρείται και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή τέτοια πρόταση. Αν θέλουμε όμως να λέμε ότι έχουμε πραγματική δημοκρατία θα πρέπει να αναγνωρίζεται η λευκή έδρα.

Να ένα πεδίο αγώνα για όλους εσάς τους απέχοντες. Είστε μέσα ή και εδώ θα είστε αραχτοί μέσα στο τέλμα της ιδεολογικής απραξίας ονειροπολώντες για μια γκλαμουριάρικη ζωή που πασάρουν τα ΜΜΕ για να τα οικονομάνε κάποιοι μάγκες;

08 Ιουνίου, 2009

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Όλοι οι αντιπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων και οι διάφοροι επαΐοντες των καναλιών εξέφρασαν την μεγάλη έκπληξή τους για την πρωτοφανή αποχή από τις Ευρωεκλογές. Πολλοί δε από αυτούς άρχισαν με διάφορες περισπούδαστες αναλύσεις να προσπαθούν να ερμηνεύσουν το φαινόμενο. Όλοι το αποδίδουν στην αποδοκιμασία των μη ψηφισάντων στο πολιτικό μας σύστημα.
Παρατηρώντας τις δηλώσεις στα κανάλια διαφόρων «συμπολιτών μας» για τους λόγους που δεν πήγαν να ψηφίσουν, παρατήρησα να μιλούν με μια αυταρέσκεια ότι σώνει και καλά είναι προτιμότερο να απολαύσουν το καφεδάκι τους όπως είπε μια ανεγκέφαλη νεαρή, ή να απολαύσουν το μπάνιο τους όπως είπε ένας βλάκας των 700€. Έφτασε να γίνει μόδα η αποχή από την ψηφοφορία!!!
Οι δηλώσεις και οι σχολιασμοί στα κανάλια ερμηνεύουν την αποχή από την ψηφοφορία σαν μια ολοκληρωτική αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος.
Έχουν καταλάβει οι άνθρωποι τι λένε;
Αποδοκιμάζω το πολιτικό σύστημα μη πηγαίνοντας να ψηφίσω σημαίνει δεν δέχομαι το δημοκρατικό σύστημα, δεν δέχομαι τον κοινοβουλευτισμό και αναζητώ κάτι διαφορετικό. Τι είναι αυτό το διαφορετικό αφού δεν δέχονται την κοινοβουλευτική δημοκρατία; Δέχονται μια μορφή φασισμού; Αδιαφορούν για τα κοινά επιτρέποντας σε άτομα, κόμματα ή ομάδες ατόμων να μπαίνουν στα κέντρα εξουσίας και να αποφασίζουν ερήμην των πολιτών. Δεν έχουν καταλάβει όλοι αυτοί ότι η απουσία της δημοκρατίας στις χώρες του Τρίτου Κόσμου είναι η πηγή όλων των κακών πολιτικών και οικονομικών; Θέλουν οι κύριοι αυτοί να γυρίσουμε σε μια τέτοια μορφή διοίκησης τους κράτους;
Στην αρχαία Αθήνα η μη συμμετοχή στα κοινά ήταν αιτία αποβολής του ατόμου από την κοινωνία.
Οι απέχοντες από τις εκλογές εθνικές ή ευρωπαϊκές δεν έχουν δικαίωμα ούτε να διαμαρτύρονται , ούτε να διαδηλώνουν ούτε να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Δεν έχουν δικαίωμα να εκφράζουν καμία γνώμη. Είναι άτομα που θα πρέπει να τους στερηθούν τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Αν θέλω να εκφράσω την δυσαρέσκειά μου για όλα τα πολιτικά κόμματα, το δημοκρατικό μας σύστημα έχει προβλέψει το λευκό ψηφοδέλτιο.
Κανείς στα ΜΜΕ δεν ανέφερε αυτή τη δυνατότητα, αλλά με τις δηλώσεις και τα ρεπορτάζ έκαναν την αποχή μόδα.
Ο ισχυρισμός ότι κάποιο σύνολο ατόμων δεν πάει να ψηφίσει γιατί δεν δέχεται την κοινοβουλευτική δημοκρατία, π.χ. αναρχικοί, στην περίπτωσή μας δεν ισχύει.
Πρέπει επί τέλους να πάψουμε να χαϊδεύουμε τα αυτιά των πολιτών. Έχουν και αυτοί μεγάλο μέρος ευθύνης για ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία μας με την αδιαφορία τους και με την ανοχή τους είτε στις καταχρήσεις εξουσίας είτε στην μη τήρηση των νόμων από τους ίδιους και στην ανοχή τους στην διαφθορά.
Πρέπει επί τέλους να γίνουμε ενεργοί πολίτες όχι μόνο στην κάλπη, αλλά και στην καθημερινότητά μας. Να είμαστε πολίτες σε εγρήγορση.