02 Ιουνίου, 2010

Τί έγινε ρε παιδιά;


Τι έγινε ρε παιδιά; Θα έλεγε ο Σπύρος Παπαδόπουλος. Πως από ένα ωραίο όνειρο ευμάρειας ξυπνήσαμε στην εφιαλτική πραγματικότητα του ΔΝΤ να μετράμε και τη δεκάρα; Πριν από λίγο καιρό, στο άρθρο μου «Η απολογία ενός πολιτικού που δεν έγινε», είχα ζητήσει να πάρει το θάρρος κάποιος από τους εθνοπατέρες μας να βγει και να μας πει πως φτάσαμε ως εδώ και προς τα που πάμε.


Σκέφτομαι λοιπόν, πως από μια εποχή ελπίδας που άρχισε με το πριν του 1981 ΠΑΣΟΚ που μας έλεγε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» και με τον Κ. Καραμανλή να βάζει την Ελλάδα στην ΕΟΚ το 1979 λέγοντας «Άμα πέσεις στα βαθειά θα κολυμπήσεις» φτάσαμε σήμερα, μετά τόσα χρόνια, να μην έχουμε μάθει κολύμπι ,αλλά το χειρότερο, να μας σκάσει και το σωσίβιο….
Τα λέω αυτά γιατί αν εντρυφήσουμε λίγο στις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπήκαμε στην ΕΟΚ θα δούμε ότι το πριν 1981 ΠΑΣΟΚ είχε δίκιο όταν έλεγε ότι πάμε άοπλοι σ’ ένα κλαμπ πλουσίων που θέλουν μόνο το δικό τους κέρδος αδιαφορώντας για τους αδύνατους του «Ευρωπαϊκού Νότου». Μπήκαμε λοιπόν στην ΕΟΚ και καταργήσαμε τους δασμούς στα εισαγόμενα από αυτήν προϊόντα. Ήρθε το ΠΑΣΟΚ του 1981, έθεσε τα πράγματα στις σωστές βάσεις και το 1986 ήρθαν τα περίφημα ΜΟΠ. Τα θυμάστε; Ήρθαν μετά και τα ΚΠΣ και τελευταία το ΕΣΠΑ. Γιατί ήρθε αυτός ο πακτωλός χρημάτων; Με απλά λόγια ο σκοπός ήταν να αναπτυχθούν οι υποδομές μας, να εκσυγχρονιστεί η βιομηχανία μας και η γεωργία μας. Να επανεκπεδευτεί το εργατικό δυναμικό ώστε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Δυστυχώς όμως τα περισσότερα από αυτά τα λεφτά πήγαν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο (νόμιμα, ημινόμιμα, ημιπαράνομα και παράνομα) σε διάφορες τσέπες. Οι επιδοτήσεις στην γεωργική παραγωγή δημιούργησαν έναν νέου τύπου αγρότη του «επιδοτοδίαιτου».
Δισεκατομμύρια επιδοτήσεων σε βαμβακοπαραγωγούς και εκκοκκιστήρια και απάτες με διπλο-τριπλοζυγίσματα. Τριπλασιασμός της έκτασης της Κρήτης όσον αφορά την ελαιοπαραγωγή για να καρπούνται περισσότερες επιδοτήσεις ελαιολάδου. Στην Λάρισα οι επιδοτήσεις στο βαμβάκι έγιναν διαμερίσματα στην Ουκρανία από τις Ουκρανέζες που απομυζούσαν αυτές τις επιδοτήσεις από τους μεγαλογαιοκτήμονες του Θεσσαλικού κάμπου. Στην Καλαμάτα, Ηλεία και Αιγιαλεία η σταφίδοπαραγωγή αντικαταστάθηκε με τα στρεμματιάτικα και η παγκόσμια αγορά Κορινθιακής σταφίδας που εκυριαρχείτο από την Ελλάδα, παραδόθηκε στην Τουρκία και την Αυστραλία.
Τόσα χρόνια πέρασαν με πακέτα Κοινοτικών επιδοτήσεων και το σιδηροδρομικό δίκτυο δεν έχει ολοκληρωθεί. Από το 1983 όμως που μπήκε το έργο στο πακέτο Ντελόρ αγοράστηκαν μηχανές και βαγόνια από την SIEMENS βέβαια. Τα λεφτά δηλαδή που μας έδωσαν γύρισαν πίσω μείον τις μίζες που κρατήθηκαν από τους δικούς μας. Είναι λογικό να αγοράζονται βαγόνια και μηχανές χωρίς να έχει εκσυγχρονισθεί το σιδηροδρομικό δίκτυο; Και όμως έτσι έγινε γιατί οι μίζες ήταν γρήγορες. Η βιομηχανία μας από την άλλη μεριά, λόγω κατάργησης των δασμών< έγινε μη ανταγωνιστική. Οι περισσότεροι βιομήχανοι προτίμησαν να γίνουν μεγαλοεισαγωγείς και αντιπρόσωποι Ευρωπαϊκών βιομηχανιών. Κοιτάξτε στην φωτογραφία το κατάντημα της πρώην κραταιάς ESKIMO

Τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν και οι άλλες ομοειδείς βιομηχανίες όπως η IZOLA, το ΡΑΔΙΟ ΑΘΗΝΑΙ κ.τ.λ. Αντί να εκσυγχρονισθούν και με την βοήθεια των Κοινοτικών Πόρων να γίνουν ανταγωνιστικοί έγιναν, όπως προείπα, αντιπρόσωποι των Ευρωπαϊκών, Κινεζικών και Κορεάτικων βιομηχανιών.
Σε ποια κατάσταση είναι σήμερα ναυπηγική μας βιομηχανία; Μην ακούτε τον μύθο ότι τα Κινέζικα ναυπηγία είναι φθηνότερα και ότι τα προτιμούν οι Έλληνες εφοπλιστές. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει εγγυημένος χρόνος παράδοσης του πλοίου γιατί συνδικαλιστές τύπου ΚΚΕ οργανώνουν και εκβιάζουν απεργίες με πρόσχημα αυξήσεις κ.τ.λ. Που είναι η χαλυβουργία μας; Εισάγουμε σήμερα μόνο από τα Σκόπια 21.924 τόνους το μήνα και άλλους 20.000 τόνους από Κίνα και συνολικά 139.190 τόνους κάθε μήνα χαλυβουργικά προϊόντα. Στον Βόλο υπήρχαν 450 χυτήρια και σήμερα είναι ζήτημα να υπάρχουν 30!!!! Αυτό είναι η απόδειξη της αποβιομηχάνισης.
Πριν μερικούς μήνες στην έκθεση «Climatherm» μόνο δύο συμμετέχουσες επιχειρήσεις παρήγαγαν βιομηχανικά προϊόντα. Όλες οι άλλες ήταν εισαγωγικές και αντιπροσωπείες Ευρωπαϊκών, Αμερικανικών και Ασιατικών επιχειρήσεων.
Στη χώρα εισέρρευσε, την τελευταία εικοσαετία πολύ χρήμα όχι μόνο από τα κοινοτικά ταμεία, αλλά και από αλόγιστο δανεισμό. Που πήγε όμως το περισσότερο; Πήγε σε τσέπες όπως είπα πριν. Αυτό το εύκολο χρήμα αύξησε τις εισαγωγές πολυτελών και μη προϊόντων από όλο τον κόσμο με τις ευλογίες της παγκοσμιοποιήσης. Αυτό το χρήμα αύξησε τις τιμές του Ελληνικού τουριστικού προϊόντος και από ανταγωνιστική χώρα γίναμε ουραγός της Τουρκίας. Ποια χώρα έχει τον μεγαλύτερο σχετικά με τον πληθυσμό Καγιέν και Μερσεντές; Η Ελλάδα φυσικά. Το οικονομικό μας μοντέλο ήταν η κατανάλωση. Ακόμη και οι ΕΟΚικοί πριν μερικά χρόνια κατηγορούσαν στις ομάδες εργασίας των Βρυξελλών ότι οι Έλληνες δεν καταναλώνουν πολύ. Θυμάστε τα διακοποδάνεια και τα τηλεφωνήματα μεσημεριάτικα για να βγάλουμε πιστωτική κάρτα; Έβγαλα για πρώτη φορά VISA το 1986 και έβαλα μέσον τον διευθυντή υποκαταστήματος που έτυχε να γνωρίζω. Πριν δύο χρόνια την κάρτα την έδιναν με το ζόρι για να αυξηθεί η κατανάλωση. Μα από που θα βρίσκονταν τα λεφτά αν εμείς δεν τα παρήγαμε; Από δάνεια φυσικά, αφού η γεωργική μας παραγωγή συρρικνώθηκε, η βιομηχανία μας έγινε logistics (για διανομή των εισαγομένων προϊόντων). Το χρήμα όμως υπήρχε είτε από ΕΟΚ είτε από δανεικά και τα εισαγόμενα από Κίνα βαμβακερά υποκάμισα αξίας 5€ πωλούνται στην οδό Ερμού προς 60€ όπως και τα παπούτσια. (Έχω δει τιμολόγια που σας το λέω). Οι τιμές στα τρόφιμα, ρούχα, διασκέδαση κ.τ.λ. ήταν οι ακριβότερες της Ευρώπης του Λονδίνου μη εξαιρουμένου. Δημιουργήθηκε μια κουλτούρα διασκέδασης Glamour, και υπερκατανάλωσης γιατί το χρήμα έρρεε άφθονο. Κοιτάξτε την φωτογραφία αυτού το κτηρίου στην αρχή της Ιεράς Οδού.




Υπάρχουν υπογείως 5000 θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων και βέβαια οι υπόλοιποι χώροι είναι μπουζούκια και εστιατόρια. Καμιά παραγωγική δραστηριότητα. Μόνο υπηρεσίες. Ροή χρήματος που πάει από τις τσέπες των πολλών στις τσέπες των λίγων. Ήρθε η ώρα λοιπόν να πληρωθεί ο λογαριασμός. Που θα βρεθούν όμως τα λεφτά αφού δεν παράγουμε χρήμα; Αφού αποδιαρθρώθηκε η παραγωγή μας και η μεταποίηση; Απλώς δεν θα πρέπει να καταναλώνουμε τώρα. Θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής που συνηθίσαμε τα χρόνια των παχιών αγελάδων. Να ζήσουμε όχι με λιγότερα, αλλά με πολύ λιγότερα και να πεθαίνουμε στην δουλειά όπως έκαναν παλιά οι πρέσβεις του τότε «Βασιλικού Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος». Αυτοί βέβαια το έκαναν γιατί δεν ήθελαν να χάσουν τα προνόμιά τους. Εδώ όμως γίνεται γιατί κάποιοι μάγκες έκαναν τις μαγκιές τους με τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων. Μαγκιές διαφόρων τύπων από ψεύτικες αναπηρικές συντάξεις και πρόωρες συντάξεις, από ύποπτες και χαριστικές επενδύσεις των αποθεματικών τους.
Κανείς πολιτικός (εκτός ίσως του Στ. Μάνου) δεν είχε μιλήσει για τα προβλήματα που έρχονται.
Σήμερα οι πολιτικοί μας και ιδιαίτερα του οικονομικού επιτελείου έχουν δώσει «γη και ύδωρ» στο ΔΝΤ και την Τριμερή. Από την άλλη μεριά δεν μας δίνουν ένα όραμα, ένα σχέδιο για το πώς θα βγούμε από αυτό το τέλμα.
Οι υπουργοί έχουν τα επιτελεία τους που σχεδιάζουν επί χάρτου και πολύ θα ήθελα να μάθω αν αυτοί οι τύποι έχουν βγάλει μεροκάματο στον ιδιωτικό τομέα εκτός μερικών εξαιρέσεων. Κανείς υπουργός δεν κάλεσε τους δημοσίους υπαλλήλους να μιλήσουν και να τους ζητηθεί να γίνουνε μέτοχοι στον κοινό αγώνα. Μόνο περικοπές μισθών και σπίλωση του ονόματος των. Πως νομίζετε ότι καταβαραθρώθηκαν τα έσοδα του ΦΠΑ;
Απεγνωσμένα θέλουμε νέο χρήμα. Χρήμα που να προέρχεται από την παραγωγή (γεωργική, βιομηχανική, τουρισμό, νέες τεχνολογίες και πράσινη ανάπτυξη και όχι πράσινα άλογα που έχουμε δει μέχρι τώρα) Δεν θέλουμε χρήμα που να προέρχεται από δανεικά. Ας μας δώσει κάποιος ένα όραμα.
Πολύ φοβάμαι ότι τα δύσκολα είναι μπροστά και ότι ήδη το πολιτικό μας σύστημα έχει χάσει την αξιοπιστία του। Πιθανόν να έχουμε συγκρούσεις που δεν θα τις έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν, συγκρούσεις που θα σαρώσουν ότι υπάρχει σήμερα από πολιτικούς και πολιτικό σύστημα। Νέες δυνάμεις θα βγουν μέσα από τα σπλάχνα του λαού με οράματα, νέες ιδέες και πατριωτισμό।





Αλήθεια, αυτές οι εταιρείες υπάρχουν σήμερα;













11 Μαΐου, 2010

Επιστολή Δημοσίου Υπαλλήλου προς Πασοκ.gr

Με τις αποφάσεις που λάβατε παίρνετε στο λαιμό σας έναν ολόκληρο λαό στοχεύοντας στο πιο αδύναμο και εύκολα ελεγχόμενο τμήμα του, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Προεκλογικά μας τάξατε ότι θα είμαστε η «Δανία του Νότου» και τελικά καταλήγουμε σε «Λετονία του Νότου» αφού καταστρέφετε ζωές, καταστρέφετε οικογένειες, τους κόπους και τα όνειρα ανθρώπων που το μόνο τους "αμάρτημα" είναι ότι δουλεύουν μία ζωή, προκαταβάλλοντας κάθε μήνα το φόρο και τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Οφείλω να σας θυμίσω ότι εμείς δεν πήγαμε στο μεγάλο πάρτι με τις λαμογιές, δεν τα πήραμε κάτω από το τραπέζι, δεν κάναμε ρουσφέτια, δεν βάλαμε τις υπογραφές μας για να προσληφθούν υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν ξεπουλήσαμε κρατική περιουσία, δεν αδειάσαμε ασφαλιστικά ταμεία, δεν μοιράσαμε τα ΚΠΣ σε ημέτερους, δεν πήραμε μίζες από εξοπλισμούς, δεν κάναμε γάμους στο εξωτερικό με 1500 ευρώ τη μπουμπουνιέρα, δεν χτίσαμε βίλλες αιγαιοπελαγίτικου ρυθμού στα νησιά μας, δεν πήραμε προκαταβολές ετών μπροστά για προεκλογικές εκστρατείες με ψεύτικες υποσχέσεις από σοσιαλιστικά χείλη για δίκαιη κοινωνία και προστασία των αδυνάτων. Αλλά εσείς, χρησιμοποιώντας την επιτυχημένη μέθοδο του "διαίρει και βασίλευε" στοχοποιήσατε τους δημόσιους υπάλληλους με τον χειρότερο τρόπο και τους βγάλατε μπροστά ως υπεύθυνους για τη διάλυση και καταλήστευση του δημοσίου. Δηλαδή εμείς κουβαλήσαμε υπερφίαλους συμβούλους-αλεξιπτωτιστές στα υπουργεία που κλέβουν την πρωτογενή δουλειά του προσωπικού, που την παρουσιάζουν στη συνέχεια σαν δική τους ή παρεμβαίνουν με τρόπο που συνήθως παράγει λάθη λόγω της άγνοιας και έλλειψης μίας ευρύτερης αντίληψης των θεμάτων? Εμείς προσλαμβάνουμε εταιρείες συμβούλων με απευθείας αναθέσεις και αδρές αμοιβές για να σώσουν το κράτος? Δυστυχώς όμως τα σωστά χρεώνονται στο περιβάλλον και τις επιλογές του κάθε υπουργού ενώ τα λάθη στις υπηρεσίες και στους άχρηστους δημόσιους υπάλληλους.
Μας βάλατε όλους σε έναν κουβά επειδή κάποιοι επίορκοι συνάδελφοί μας σε θέσεις κλειδιά χρηματίζονταν επί σειρά ετών και το κάνουν ακόμα υπό το βλέμμα της δικής σας πολιτικής ηγεσίας στα υπουργεία, χωρίς να λάβετε υπόψη σας ότι η πλειονότητα είναι χρεωμένη με στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια για να τα βγάλει πέρα, ακριβώς επειδή δεν τα άρπαξε. Όμως σας θυμίζω ότι αν ισχύει το "όλοι είναι ίδιοι" για τους 700.000 δημοσίους υπαλλήλους ισχύει και για εσάς τους πολιτικούς που διαχειρίζεστε αυτή την άτυχη πατρίδα.
Μας στοχοποιήσατε για τα επιδόματά μας ξεχνώντας ότι και εσείς στηρίξατε την επιδοματική πολιτική για να διασφαλίσετε ότι αυτά τα ποσά δεν θα υπολογίζονται στις πενιχρές συντάξεις που θα πάρουμε, εάν προλάβουμε να ζήσουμε μέχρι τότε. Εσείς τι λέτε, τα χρήματα των επιδομάτων που παίρνουμε για βελτίωση του χαμηλού μας μισθού θα είχαν επενδυθεί για την ανάπτυξη της χώρας ή θα είχαν γίνει και αυτά μίζες?
Μέσα σε λίγες μέρες αισθανθήκαμε ότι ο τόπος μας δεν μας θέλει, ότι περισσεύουμε, ότι πρέπει να εκλείψουμε εμείς οι μισθοσυντήρητοι και συνταξιούχοι για να απομείνουν αυτοί που έχουν τακτοποιηθεί φροντίζοντας τόσα χρόνια την πάρτη τους. Πάρτε λοιπόν τα χρήματα από το δικό μου μισθό και των συναδέλφων μου, από τη σύνταξη της μάνας μου και των άλλων «ευκατάστατων» περήφανων γηρατειών που έλεγε ο πατέρας του κόμματός σας (ευτυχώς για σας ο δικός μου πατέρας πέθανε οπότε δεν χρειάζεται να τον πληρώνετε και αυτόν) και δώστε τα άλλη μία φορά σε αυτούς που ξέρετε καλά. Το κρίμα στο λαιμό σας!!!
Οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι παλιοί και νέοι άνεργοι θα σταθούν απέναντί σας και θα διαδηλώνουν έξω από τη Βουλή μέχρι να αρθεί η κατάφωρη αδικία εναντίον τους.

Για την αντιγραφή, ο Blogger



04 Μαΐου, 2010

Τζούλια και "ΔΝΤ"

Σήμερα 26 «τα’ Απρίλη του ξανθού» όπως λέει και ο ποιητής, κατέφθασε πρωί - πρωί στο Υπουργείο Οικονομίας η κα Τζούλια Αλεξανδράτου και προς έκπληξη υπαλλήλων και θυρωρών ζήτησε να πάει στην Δ/νση Διοικητικού να καταθέσει κάποιο έγγραφο. Το θέμα είναι ότι η είσοδος για το κοινό είναι από 11πμ μέχρι 2μμ, αλλά η κα Αλεξανδράτου είχε ιδιαίτερη μεταχείριση.
Βέβαια δεν είναι το θέμα μας αν μπήκε κατ’ εξαίρεση στο Υπουργείο Οικονομίας, αλλά το τι πήγε να κάνει και το περιεχόμενου του εγγράφου που κατέθεσε όπως έλεγαν διάφοροι που γνώριζαν τα πράγματα εις «βάθος».
Θα αναρωτιέστε όμως φίλοι μου τι σχέση μπορεί να έχει η Τζούλια με το ΔΝΤ. Το πρώτο είναι ότι μια ώρα μετά την είσοδο της Τζούλιας κατέφθασαν στο Υπουργείο οι καμιά δεκαριά γραβατοφορεμένοι και με γκρίζα κοστούμια «τεχνοκράτες» του ΔΝΤ και πέρασαν την πόρτα του Υπουργείου σαν να ήταν σπίτι τους, χωρίς να δώσουν ταυτότητες και χωρίς να τους ρωτήσει κανείς που πάνε. Βέβαια όλοι το γνωρίζουν που πάνε και τι θέλουν.
Ας δούμε όμως τώρα το θέμα μας με λίγη σοβαρότητα. Και ας δούμε πρώτα το τι αντιπροσωπεύει η κα Αλεξανδράτου. Αυτή η κυρία έκανε όπως όλοι γνωρίζουν και έχουν δει, αλλά δεν θέλουν να το παραδεχθούν ένα DVD κάκιστου σεξουαλικού περιεχομένου και μέσα σε μια μέρα απ’ ότι λένε οι κακές γλώσσες ενθυλάκωσε 200.000 Ευρώπουλα που λέει και η φίλη μας η Ανίτα (η οποία σημειώτεον δεν βγάζει ποτέ το στήθος της στο γυαλί). Δηλαδή τι έκανε η κα Αλεξανδράτου; ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΡΠΑΧΤΗ!!!!! Τι εκφράζει η Τζούλια σαν άτομο; Την έχετε δει σε κέντρο να άδει; Δεν θα καταλάβετε αν τραγουδά ή χορεύει σε στριπτιζάδικο. Και εγώ έχω πάει σε στριπτιζάδικα και δεν θα κατηγορήσω τις κοπέλες που δουλεύουν σ’ αυτά, αλλά η περίπτωση της κας Αλεξανδράτου διαφέρει. Εκφράζει το Glamour της κοινωνίας μας. Μιας κοινωνίας που γαλουχήθηκε από την τηλεόραση (ευτυχώς εκτός κρατικής) να ζει με πολυτέλεια χωρίς ποτέ να θέτει θέματα αξιών. Η μόνη αξία ήταν και δεν ξέρω για πόσο θα είναι ακόμη, το χρήμα και πώς θα το αποκτήσουμε. Αυτό έχει διαπεράσει όλο τον κοινωνικό ιστό και οποιαδήποτε πράξη και να κάνει κάποιος είναι είτε επιτρεπτή είτε όχι, είτε νόμιμη είτε παράνομη προκειμένου να αποκτήσει χρήμα, γίνεται ανεκτή αν όχι αποδεκτή από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μας. Τι νομίζετε εσείς; Αν υπήρχαν κοινωνικές αξίες θα είχαν πέραση συμπεριφορές τύπου Τζούλιας; Δεν το νομίζω..
Έχοντας λοιπόν αυτή η ιδεολογία διαπεράσει τον κοινωνικό ιστό, προφανώς δεν άφησε αλώβητους και τους πολιτικούς μας ταγούς. Έτσι η έννοια της «αρπαχτής» έγινε αναγκαία και ικανή συνθήκη για την κατάκτηση του Glamour (Γκλαμουριάς επί το Ελληνικότερον). Δημιουργήθηκε λοιπόν ένα πλέγμα μεταξύ πολιτικών και του περίγυρού τους βλέπε σύμβουλοι, παρασύμβουλοι, διευθυντές κρατικών οργανισμών που εν αγαστή συνεργασία προσπάθησαν να κατακτήσουν την Γκλαμουριά.
Αυτοί οι άνθρωποι που στα όνειρά τους έβλεπαν την Τζούλια και κάθε Τζούλια μας κυβερνούσαν τόσα χρόνια και στο όνομα του πολιτικού κόστος δεν βγήκαν να πουν την αλήθεια στον απλό μεροκαματιάρη λαό που καλείται να πληρώσει τώρα τις μάσες τους. Δηλαδή αν λέγαμε την αλήθεια στον λαό αυτό θα είχε πολιτικό κόστος και θα χάναμε τις εκλογές και κατά συνέπεια τις πηγές τροφοδοσίας της γκλαμουριάς μας. Έτσι έκρυψαν την αλήθεια από το λαό γιατί αυτό τους εξυπηρετούσε
ου είναι ένας από τους λόγους της αύξησης των τιμών σε πάρα πολλά προϊόντα και υπηρεσίες.
Πριν από χρόνια ήπια ένα ποτήρι λευκό κρασί κακής ποιότητας και σε λάθος ποτήρι και το πλήρωσα 6 €. Και σε παράπονό μου γιατί είναι τόσο ακριβό (το μπουκάλι δεν πρέπει να έκανε πάνω από 2€) η αποστομωτικτή απάντηση του σερβιτόρου ήταν «το πουλάμε ακριβό γιατί διαφορετικά δεν θα ερχόταν κανείς σε φτηνιάρικο μαγαζί»!!!!!! Και το μαγαζί ήταν γεμάτο γιατί η γκλαμουριά είχε κυριαρχήσει στην κοινωνία!!! Το εύκολο χρήμα ήταν η κινητήριος δύναμη με τα διακοποδάνεια, τα καταναλωτικά, τις πιστωτικές κ.τ.λ.κ.τλ. Από πού προέρχονταν αυτά τα ελφτά; Από δανεικά φίλοι μου που καλούμαστε τώρα να πληρώσουμε τη γκλαμουριά μας
Γκλαμουριά δεν είναι να έχω σπίτι – βίλα στη Μύκονο και να πηγαίνω εκεί με ελικόπτερο; Από προήλθαν τα λεφτά του γκλαμουριάρη; Πήγε κανείς να ελέγξει; Τώρα θα πάμε; Τώρα που έφτασε το μαχαίρι στο κόκαλο;
Θέλουμε την γκλαμουριά μας για να έχουμε μια Τζούλια.



28 Απριλίου, 2010

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ

Δεν μπορώ να πω πόσοι από μας έχουν αντιληφθεί ότι πέσαμε στα γαμψά νύχια του ΔΝΤ. Πολλοί δε δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει αυτό. Και αρκετοί πιστεύουν ότι ίσως είναι προς το καλό μας για να βάλουμε επί τέλους μυαλό, να δουλέψουμε και να οργανωθούμε σε σύγχρονο κράτος και αν είναι δυνατόν και σε σύγχρονη κοινωνία.
Αν και οι συγκρίσεις με άλλα κράτη στα οποία επενέβη το ΔΝΤ δεν είναι σωστές, λόγω διαφορετικών συνθηκών, θα πρέπει ίσως να δούμε τι έγινε στην Αργεντινή όταν προσέφυγε στους διεθνείς τοκογλύφους και τέλος στο ΔΝΤ. Η χώρα περιέπεσε σε σκληρή ύφεση, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού δεν είχε δουλειά, έγιναν ταραχές και από την άλλη μπήκε θέμα μείωσης του κόστους παραγωγής των γεωργικών προϊόντων. Αν και η οργάνωση της γεωργίας στην χώρα αυτή δεν το επέτρεπε αυτό γιατί θα έμεναν χιλιάδες εργάτες άνεργοι, επιβλήθηκε από το ΔΝΤ και την τοπική κυβέρνηση. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Εισήχθη από την Αμερική η γενετικά τροποποιημένη σόγια της MONSANTO, εφαρμόστηκε εκτεταμένη η μηχανική καλλιέργεια και ναι μεν η Αργεντινή είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική δύναμη στην γενετικά τροποποιημένη σόγια (πράγμα που δεν αναφέρεται και την καταναλώνουμε και εδώ σαν ζωοτροφές), αλλά τα λεφτά πάνε σε πολύ λίγους και ο λαός λιμοκτονεί. Σαν να μην έφτανε αυτό, η επέκταση της καλλιέργειας σόγιας μείωσε την παραγωγή σίτου και ανέβηκαν οι τιμές στα ύψη με αποτέλεσμα ο κοσμάκης να πει το ψωμί ψωμάκι. Κάτι ανάλογο έγινε στην Αϊτή με το ρύζι. Ξεριζώθηκε η ντόπια παραγωγή στο όνομα της οικονομίας και ήρθε το Αμερικάνικο ρύζι, αλλά ο κόσμος δεν έχει λεφτά να το αγοράσει. Και στην Ρουμανία κάτι ανάλογο έχει γίνει με τις 150.000 απολύσεις και αύξηση της φορολογίας στο 50%.
Θέλω να πιστεύω και ελπίζω ότι δεν θα συμβούν τα ίδια και εδώ, αλλά η εθνική μου υπερηφάνεια πληγώνεται όταν ακούω ότι θα υπάρχουν τοποτηρητές του ΔΝΤ και θα ελέγχουν κάθε υπουργική απόφαση.
Δηλαδή αν αποφασίσει το Υπ. Εθνικής Αμύνης να αγοράσει ή να εκσυγχρονίσει το δυναμικό του θα πρέπει να πάρει την άδεια του ΔΝΤ;
Μετά από αυτή την παρένθεση έρχομαι στην ουσία του άρθρου μου που είναι όντως η απολογία του Έλληνα πολιτικού που δεν έγινε.
Δεν βγήκε κανείς να εξηγήσει με σαφήνεια στον Ελληνικό λαό γιατί φτάσαμε έως εδώ. Δεν θέλω να ρίξω τα βάρη στην Δεξιά, την Αριστερά ή το ΠΑΣΟΚ. Θα ήθελα όμως κάποιον που να έχει το θάρρος να βγει και να πει:
Συνέλληνες, συγνώμη γιατί αποδειχτήκαμε ανίκανοι να σας πούμε την αλήθεια για τη χώρα.
Σας συνηθίσαμε με λόγια που χαϊδεύουν αυτιά και σας κρύψαμε την αλήθεια όπως λέει και ο Δ. Σαβόπουλος στο τραγούδι του «Άγγελος αρχάγγελος».
Γεμίσαμε τους αγρότες μας με επιδοτήσεις, αλλά δεν βγήκαμε να τους πούμε ότι πρέπει με τα λεφτά αυτά να αναδιαρθρώσουν την παραγωγή τους και να γίνουν ανταγωνιστική και εξαγωγική δύναμη.
Κλείσανε εκατοντάδες βιομηχανίες γιατί δεν ήταν ανταγωνιστικές σε σύγκριση με τις Ευρωπαϊκές όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, αλλά δεν σας πιέσαμε κύριοι βιομήχανοι να εκσυγχρονιστείτε ώστε να επιβιώσετε στο νέο ΕΟΚικό περιβάλλον. Οι πρώην βιομήχανοι έγιναν έμποροι – αντιπρόσωποι ευρωπαϊκών και κινέζικων βιομηχανιών.
Δώσαμε λεφτά –γενναιόδωρα- για την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων, αλλά δεν φτιάξαμε τους μηχανισμούς ελέγχου να δούμε που πάνε αυτά τα λεφτά. Αυτοί που εγκρίνουν αυτοί ελέγχουν. Τι γελοιότητα για να μη πω τίποτα άλλο….. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή αγαπητοί μας συμπολίτες δεν γνωρίζουμε πόσα δώσαμε, πόσα έπιασαν τόπο και πόσα φαγώθηκαν από διάφορα τρωκτικά που εμείς υποστηρίξαμε.
Υποκύψαμε σε διάφορα συμφέροντα και δυνάμεις και ήμαστε η μόνη χώρα που δεν έχει ακόμη ολοκληρωμένο κτηματολόγιο. Οι δυνάμεις αυτές, δυστυχώς, αυτά τα χρόνια μας υπαγόρευαν το τι να κάνουμε γιατί εμείς αποδειχτήκαμε λίγοι. Οι δυνάμεις αυτές έκαναν την Αττική, για να μην πω και την υπόλοιπη χώρα, κρανίου τόπο. Δώσαμε ανεξέλεγκτα τριχίλιαρα το 2007 και σήμερα υπάρχουν συνάδελφοί μου που ζητούν να μην επιστραφούν από αυτούς που τα έλαβαν παράνομα. Τι κρίμα….
Αλλάξαμε την έννοια των “Stage”. Σε όλη την ΕΕ ισχύουν για έξη μήνες και έχουν την έννοια της απόκτησης εργασιακής εμπειρίας. Εμείς εδώ τα χρησιμοποιήσαμε για πολιτική ρουσφετολογία και παγιδεύσαμε χιλιάδες νέους ανανεώνοντας επανειλημμένα τις συμβάσεις τους δίδοντας τους φρούδες ελπίδες.
Αποδεχτήκαμε να αγοράζονται οι θέσεις εφόρων!!!! Και κανείς μας δεν έκανε κάτι να διαμαρτυρηθεί, τουλάχιστον να παραιτηθεί ρε αδελφέ…. Και λυπούμαστε που υπάρχουν εφοριακοί με εξαψήφιους λογαριασμούς ΕΥΡΩ στην τράπεζα και άλλοι που καταδέχονται να παίρνουν 300€ από λογιστές για να τους εξυπηρετήσουν και κανείς μας δεν πήγε να κρεμαστεί την πλατεία.
Υποκύψαμε σε συμφέροντα και καταργήσαμε τα αντικειμενικά κριτήρια της εποχής Τσοβόλα (Δώστα όλα). Αν υπήρχαν αυτά τα κριτήρια, σίγουρα θα ήμαστε καλλίτερα σήμερα. Υποκύψαμε όμως στο πολιτικό κόστος και τα καταργήσαμε και αγνοήσαμε το συμφέρον του λαού και του έθνους και έχουμε σήμερα εφορίες που δεν βγάζουν ούτε τα έξοδά τους!!!!
Δυστυχώς δεν καταφέραμε να εκσυγχρονίσουμε την παιδεία μας. Κάθε υπουργός άλλαζε τους νόμους και ποτέ δεν κάτσαμε όλοι μαζί από όλα τα κόμματα να δούμε τι θα κάνουμε. Δυστυχώς πολλοί από τους συναδέλφους μου και που μερικοί από μας είχαν διατελέσει και υπουργοί παιδείας, στείλαμε τα παιδιά μας στο κολέγιο Αθηνών ή στο Αμερικάνικο Κολλέγιο χωρίς ίχνος ντροπής αναγνωρίζοντας τα χάλια της δημόσιας παιδείας….
Χαϊδέψαμε αυτιά καθηγητών και φοιτητών και έτσι έχουμε σήμερα μια παιδεία συντηρητική, εκτός της διεθνούς πραγματικότητας που αντιμετωπίζει την έννοια της επιχειρηματικότητας ως διαβολική έννοια. Αυτή η επιχειρηματικότητα μπορεί να φέρει νέο χρήμα στην χώρα που το έχει απόλυτη ανάγκη.
Έχουμε μια παιδεία με Ανώτατα ΤΕΙ. Δυστυχώς το κάναμε σαν συναλλαγή με το διδακτικό προσωπικό. Μαζέψαμε «ψηφαλάκια», που λένε οι Κρητικοί και δώσαμε μισθούς στους καθηγητές ισοδύναμους με των πανεπιστημιακών, αλλά χωρίς καμιά αναβάθμιση της ποιότητας σπουδών. Γεμίσαμε όλους τους νομούς με Α-ΤΕΙ με άχρηστες ειδικότητες και πλουτίζουν οι καφετέριες των επαρχιακών πόλεων και οι ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων σε βάρος των άμοιρων γονέων των υποτιθέμενων φοιτητών.
Αφήσαμε τη χώρα να στραφεί στις υπηρεσίες (πάνω από το 70% του ΑΕΠ προέρχεται από αυτές). Δεν ενδιαφερθήκαμε να αναπτύξουμε τομείς που να φέρνουν νέο χρήμα στη χώρα. Και κείνη την έρμη τουριστική μας βιομηχανία την αφήσαμε να αναπτυχθεί στρεβλά γιατί θέλαμε να εξυπηρετήσουμε τα κοντόφθαλμα μικροπολιτικά μας συμφέροντα.
Λυπούμαστε που πρέπει να πούμε ότι δεν διαχειριστήκαμε σωστά και επωφελώς για την χώρα μας τα κονδύλια των Πακέτων Ντελόρς – Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Ναι. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι πολλά από τα λεφτά αυτά έγιναν βίλες στην Μύκονο, Σαντορίνη, Εκάλη, Πάρνηθα, Τζιά και σε άλλα μέρη. Από το 1989 αρχίσαμε την ηλεκτροκίνηση του σιδηροδρόμου Αθήνα – Θεσσαλονίκη και ακόμη δεν έχουμε τελειώσει.
Εθελοτυφλούσαμε όταν βλέπαμε αυτές τις υπερπολυτελείς βίλες να υψώνονται εδώ και εκεί και δεν «σκεφτήκαμε» να δούμε αν αυτοί οι συμπατριώτες μας έχουν πληρώσει ανάλογους φόρους.
Ούτε όταν ο τόπος γέμισε Γερμανικά Καγιεν και BMW, Αμερικάνικα Hammer και Σουηδικά SAAB δεν κοιτάξαμε να δούμε αν αυτοί οι συμπατριώτες μας έχουν πληρώσει τους αναλογούντες φόρους. Και δυστυχώς γνωρίζουμε ότι αυτοί οι συμπατριώτες έβγαλαν αυτές τις μέρες τα μετρητά τους σε ξένες τράπεζες. Δυστυχώς δεν είχαμε το θάρρος να βγούμε δημόσια και να τους καταγγείλουμε σαν απάτριδες.
Βλέπαμε, αλλά δεν λέγαμε τίποτα για τους αγρότες που έπαιρναν επιδοτήσεις από τον δύσμοιρο ΕΛΓΑ της τάξης των 200.000 ΕΥΡΩ (=100% καταστροφή της παραγωγής) και από την άλλη να πουλάνε τα ίδια «κατεστραμμένα» προϊόντα στην αγορά!!!!!! Ούτε όταν η Κρήτη βγήκε σε έκταση μεγαλύτερη από την έκταση όλης της Ελλάδας με τις ψευδείς δηλώσεις για να πάρουν ενισχυμένες επιδοτήσεις ελαιόλαδου!!!!
Εθελοτυφλήσαμε όλοι μας για τα χρέη των νοσοκομείων. Τα καταχρεώσαμε γιατί οι προμηθευτές τους μας βοηθούσαν στις εκλογές και έπρεπε εμείς μετά να τους ανταμείψουμε.
Ξεπουλήσαμε τα «ασημικά της οικονομίας» μας όπως έλεγε ο Αλογοσκούφης στη Βουλή και αντί να τα δώσουμε ώστε να μειωθεί το χρέος μας ή τουλάχιστον να αναπτύξουμε τους παραγωγικούς και όχι μεταπρατικούς τομείς της οικονομίας, τα μοιραστήκαμε με τα δικά μας παιδιά δίδοντας ανεξέλεγκτες παροχές, κάνοντας άχρηστους και ρουσφετολογικούς διορισμούς για να μειώσουμε την ανεργία. Την ανεργία που εμείς δημιουργήσαμε γιατί δεχτήκαμε την αποδιάρθρωση της βιομηχανικής μας παραγωγής. Και όταν δεν τα βγάζαμε πέρα δανειζόμαστε. Δυστυχώς δεν βγήκαμε να πούμε «κάντε κράτει ρε συνέλληνες» και μη χρεώνεστε με διακοποδάνεια, και αγορά πολυτελών ειδών που βοηθούσαν τις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά, οι οποίες τώρα μας έγραψαν κανονικά. Σας οδηγήσαμε στην αυτοκτονία. Σας βάλαμε να δανείζεστε, επιτρέψαμε να καταχρεωθεί το έθνος για να βοηθήσουμε τις βιομηχανίες της Γερμανίας, Σουηδίας, Ολλανδίας κ.τ.λ.
Δεν βγήκαμε να σας πούμε την πικρή αλήθεια για το τι χαλάμε, που βρίσκουμε τα λεφτά και πόσα δίνουμε για να ξεχρεώνουμε δάνεια. Δεν σας είπαμε για τον καιάδα που ρίχνουμε τους κόπους σας, γιατί κάθε δανεισμός αυξάνει περισσότερο τις τοκοχρεωλυτικές δόσεις και γνωρίζαμε ότι θα φτάναμε στο τέλος εδώ που φτάσαμε, δηλαδή στην πτώχευση. Και όμως πολλοί συνάδελφοί μου ακόμη δεν έχουν βάλει μυαλό και θέλουν να κάνουν ακόμη και σήμερα ανεξέλεγκτες παροχές.
Έλληνες, το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βγούμε μερικοί και κυρίως αυτοί που είχαν νομή στην εκτελεστική εξουσία να κάνουν χαρακίρι ώστε να σώσουν την τιμή μας, την τιμή του πολιτικού κόσμου της χώρας. Βγήκα να τα πω γιατί οι τύψεις μου στοιχειώνουν τον ύπνο μου.
Λυπάμαι για μένα και τους συναδέλφους μου.
Υπογραφή
Ο πολιτικός που αν ήταν σε άλλη χώρα το λιγότερο θα ήταν στο σπίτι του.

03 Μαρτίου, 2010

ΓΡΑΜΜΑ Σ’ ΕΝΑ ΓΕΡΜΑΝΟ

Φίλε Χανς,
Σου γράφω σήμερα γιατί έχω πολλά να σου πω για το πώς τα περνάμε εδώ κάτω στο Γκρίκελαντ. ¨Όλοι εδώ κάτω έχουν ερωτήματα για το που το πάει η Κυβέρνησή σας και ειδικά η καγκελάριος Μέρκελ. Οι απόψεις της έχουν γίνει και από σένα πιστευτές και αρχίζει η καχυποψία μεταξύ μας ενώ μέχρι τώρα τα πηγαίναμε σχετικά καλά.
Φαντάζομαι ότι θα γνωρίζεις για την οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζουμε τώρα τελευταία. Για να είμαι ειλικρινής έχουμε και εμείς μεγάλες ευθύνες, αλλά τώρα που άρπαξε φωτιά το σπίτι μας αντί να δώσετε ένα χέρι βοήθειας εσείς ρίχνετε πετρέλαιο χωρίς να σκέφτεστε ότι από τη φωτιά μπορεί να αρπάξει και το δικός σας σπίτι.
Είμαστε χρεωμένοι, είναι γνωστό σε όλους. Δανειζόμαστε να τα βγάλουμε πέρα γιατί δυστυχώς δεν καταφέραμε διατηρήσουμε την βιομηχανία μας όπως ήταν στην προ ΕΟΚ εποχή και δεν φταίμε αποκλειστικά εμείς γι’ αυτό το θέμα. Η είσοδός μας στην Ένωση Εμπόρων όπως την λέω εγώ, περισσότερο ωφέλησε εσάς παρά εμάς εδώ κάτω. Πού είναι η βιομηχανία που είχαμε; Πριν την είσοδό μας στην ΕΕ είχαμε έξη εργοστάσια λευκών συσκευών (ψυγεία, ηλ. Κουζίνες κ.τ.λ.) και όλα αυτά σήμερα έκλεισαν και ένα εξαγοράστηκε από εσάς. Τα εργοστάσια αυτά έγιναν υποκαταστήματα της Miele, της Candy, της Bosch κ.τ.λ. Δηλαδή αντί να παράγουμε χρήμα, δανειζόμαστε και τα δανεικά τα παίρνουν οι δικοί σας βιομήχανοι για να εισάγουμε εμείς τα προϊόντα τους. Δανειζόμασταν από τις δικές σας τράπεζες για να αγοράσουμε τα δικά σας προϊόντα!!!
Φτιάξαμε ένα αεροδρόμιο. Ποιος πήρε τα λεφτά; Η δική σας η Χοχτιφ βέβαια. Ποιος προμηθεύει με ιατρικά μηχανήματα και φάρμακα όλα τα νοσοκομεία μας κρατικά και ιδιωτικά; Η Siemens και η Bayer βέβαια. Πόσο στοιχίζουν τα φάρμακα της Bayer στην χώρα σας και πόσο σε εμάς; Να σου πω εγώ; Επτά φορές επάνω!!!!! Ποιο κράτος της ΕΕ έχει την μεγαλύτερη αναλογία σχετικά με τον πληθυσμό σε Γερμανικά αυτοκίνητα; Εμείς βέβαια. Πάλι δανειστήκαμε για πάρτη σας… Για το C4I των Ολυμπιακών Αγώνων ποιος πήρε τα λεφτά; Και τα λεφτά που πήραμε από την πώληση του ΟΤΕ που έγινε κοψοχρονιάς σε σας πήγανε πάλι αν δεν το γνωρίζεις. Και σεις τώρα δεν κάνετε τον κόπο όχι να μας δανείσετε, αλλά με μερικές απλές δηλώσεις να πείσετε τους τραπεζίτες σας να μας δανείσουν με λογικά επιτόκια και όχι να μαζεύονται από πάνω μας σαν τα όρνεα.
Να φανταστείτε πόσο σας εκτιμούμε που η προηγούμενη κυβέρνησή μας, όταν ξέσπασε η κρίση μείωσε τον φόρο ταξινόμησης στα μεγάλα αυτοκίνητα και αγοράσαμε έτσι με δανεικά λεφτά πάλι τα δικά σας Jeep Cayenne, BMW, MERCEDES. Πάλι για πάρτη σας έχασε η Ελλάδα λεφτά και τα πήρε η δική σας βιομηχανία. Βλέπεις δηλαδή ότι τα δανεικά μας πιάνουν τόπο. Για σας δουλεύουμε φιλαράκο μου…..
Φίλε μου καταστρέψαμε και την γεωργική μας παραγωγή με τις επιδοτήσεις στα γεωργικά προϊόντα. Κάναμε τους αγρότες μας να περιμένουν την επιδότησή σας ώστε να πουλάμε τα προϊόντα μας φτηνότερα σε σας. Και λένε οι συμπατριώτες σου ότι μας πληρώνουν…. Δεν μας πληρώνουν φίλε μου. Κύκλο κάνουν τα λεφτά και γυρίζουν σε σας γιατί εσείς μας επιδοτείτε για να σας πουλάμε φτηνά αγροτικά προϊόντα προς όφελος όλων σας. Μας εξαρθρώσατε την γεωργική παραγωγή με τις επιδοτήσεις και τώρα πάτε να τις κόψετε λάου-λάου (σιγά-σιγά). Τότε να δεις τι έχει να γίνει.
Και σεις; Ποιο είναι το ευχαριστώ; Μας λέτε απατεώνες, μας λέτε τεμπέληδες γιατί παίρνουμε σύνταξη στα 57 χρόνια, υψηλόμισθους δημοσίους υπαλλήλους, ότι παίρνουμε 14 μισθούς και επιδόματα κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Φίλε μου πρώτον δεν είμαστε υψηλόμισθοι. Είμαστε όμως υπεράριθμοι εμείς οι δημόσιοι υπάλληλοι. Ξέρεις όμως γιατί; Γιατί η εξάρθρωση της βιομηχανίας μας προς δικός σας όφελος έφερε ανεργία στους νέους ανθρώπους. Έτσι οι κυβερνήσεις μας για να βοηθήσουν τον κόσμο αύξησαν τον πληθυσμό των δημοσίων υπαλλήλων.
Οι 14 μισθοί δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μικρό βοήθημα στον πενιχρό μισθό που παίρνουν οι Έλληνες εργαζόμενοι. Και τα επιδόματα το ίδιο είναι. Τα παίρνουμε και σε σας τα δίνουμε αγοράζοντας τα δικά σας προϊόντα.
Μήπως ξέρεις φίλε πόσα πληρώνουμε για να εξασφαλίσουμε της εθνική μας άμυνα; Πληρώνουμε το 4,5% του ΑΕΠ. Αν είχαμε αυτά τα λεφτά δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα. Φαντάζομαι ότι θα γνωρίζεις ότι και σεις παίρνετε ένα μεγάλο μερίδιο από αυτά τα τεράστια κονδύλια και έτσι δουλεύει η βιομηχανία σας.
Ναυπηγεία πήρατε, χάλια τα κάνατε. Υποβρύχια παραγγείλαμε και γέρνουν. Που το πάτε; Μαθαίνω ότι θα τα αγοράσουν Άραβες και Λιβανέζοι.
Αναρωτιέμαι μήπως είμαστε αφελείς και τα λεφτά που δανειζόμαστε τα δίνουμε σε σας ενισχύοντας την οικονομία σας. Γιατί να δανειζόμαστε για πάρτη σας αφού εσείς δεν βοηθάτε στη δύσκολη περίσταση;
Αναρωτιέμαι μήπως θα ήταν σκόπιμο να βάλουμε σκληρό φόρο πολυτελείας στα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού που θα πιάνει φυσικά BMW, PORSCHE & MERCEDES; Γιατί να ψωνίζουμε Γερμανικά προϊόντα αν μπορούμε να αγοράζουμε Ελληνικά; Βγαίνουν και κάτι ανόητοι στα περιοδικά που προκαλούν με την Αφροδίτη που είναι στο Λούβρο. Να βγούμε και εμείς με φωτογραφίες για το τι έκαναν οι συμπατριώτες σου στα Καλάβρυτα; Αλήθεια ρε φίλε τι θα γίνει με αυτές τις αποζημιώσεις και το χρυσό που τσεπώσατε; Θα πάρουμε τίποτα ή θα κάνετε συνέχειa το κορόϊδο; Οι σωστοί πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους για να έχουν μετά δικαίωμα να αποκαλούν τους άλλους απατεώνες.
Αν θα λέγαμε ότι σταματάμε κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα. Τι νομίζεις; θα έκανε μια δήλωση η «Καγκελαρίνα» σας ότι θα προστάτευε την Ελλάδα από ενδεχόμενη Τουρκική επίθεση; Στο υπογράφω ότι δεν θα το έκανε γιατί θα έχανε χρήμα από τους εξοπλισμούς. Εμείς πρέπει να τα βρούμε με την Τουρκία για να σας βάλουμε μετά εκεί που ξέρεις το δάκτυλο της Αφροδίτης. Αυτό πρέπει να κάνουμε σαν λαός και εμείς και οι Τούρκοι ώστε να πάψει η εκμετάλλευση μας από εσάς, τους Αγγλογάλους και τους Γιάνκηδες.
Είμαι σίγουρος φίλε μου ότι θα τα καταφέρουμε να πηδήξουμε αυτό το παλούκι και τότε θα πρέπει να μετρήσουμε φίλους και εχθρούς. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε επιτέλους είναι να δούμε ποιο είναι το συμφέρον μας.
Ζητώ λοιπόν από τα φιλαράκια μου τους συμπατριώτες μου να μην στέλνουν έξω τα δανεικά τους. Θα έκαναν καλλίτερα αν αγόραζαν ελληνικά προϊόντα. Και αυτό θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να τους πείσω να κάνουν. Βαρέθηκα πια μας αποκαλούν ζήτουλες της ΕΕ. Πολλά θα θυσιάσουμε για να σταματήσει αυτός ο κατήφορος της κοινωνίας μας. Πολλά θα θυσιάσουμε ώστε κάποια στιγμή να παίξουμε και εμείς το παιχνίδι μας εις βάρος σας. Στο Γκρικελαντ λέμε «έχει ο καιρός γυρίσματα».
Auf Wiedersehen

16 Φεβρουαρίου, 2010

ΜΕΜΦΟΜΑΙ

Ποιος περίμενε ότι θα φτάναμε σ’ ένα νέο 1898… Οι πολίτες φτωχαίνουν. Το έχω ξαναγράψει. Η φτώχια όμως δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί. Είναι ο διεθνής διασυρμός της χώρας. Ένας διασυρμός για τον οποίο η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού δεν ευθύνεται. Φτάσαμε στο σημείο να συζητάμε για απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας. Όπως το 1898 είχε κάτσει στο σβέρκο του Ελληνικού λαού ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ) τώρα σχεδόν φτάσαμε στο σημείο να κάτσει στο σβέρκο μας το ΔΝΤ.
ΜΕΜΦΟΜΑΙ λοιπόν όλους αυτούς που μας έφεραν μέχρις εδώ. Και όχι μόνο τους μέμφομαι για όλες αυτές τις αντεθνικές τους ενέργειες (όπως αποδείχτηκε), αλλά τους μέμφομαι περισσότερο γιατί δεν είχαν το θάρρος να βγουν και να μας εξηγήσουν τους λόγους για τους οποίους φτάσαμε εδώ.
Κανείς δεν έχει το θάρρος; Ποιος θα μα εξηγήσεις ακριβώς τι έγινε με τα ασφαλιστικά ταμεία; Ποια ήταν και είναι τα έξοδά τους και ποια τα έσοδά τους; Πως και ποιοι διαχειρίστηκαν τα αποθεματικά τους; Το να γίνεται ένα λάθος με τα λεφτά των ασφαλισμένων είναι ηθικά και πολιτικά σωστό; Το να χρησιμοποιούνται τα αποθεματικά τους για πολιτικούς λόγους είναι επιτρεπτό; Δεν είναι κακούργημα;
Ποιος θα μας πει πως από την αισιόδοξη εκείνη εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων φτάσαμε σήμερα στην αβεβαιότητα και ανησυχία για το μέλλον; Γιατί οι πολιτικοί μας άνδρες θυσίασαν το μέλλον της χώρας στο βωμό του πολιτικού κόστους; Γιατί φτάσαμε να καταναλώνουμε περισσότερα απ’ ότι παράγουμε και πέσαμε βορά στα αρπακτικά των διεθνών αγορών;
ΜΕΜΦΟΜΑΙ τους πολιτικούς μας γιατί δεν είχαν όραμα για τη χώρα και το λαό της. Κανείς μετά τον Α. Παπανδρέου δεν βγήκε στον λαό να του δώσει ένα όραμα, ένα στόχο για το μέλλον, να του δώσει αισιοδοξία και προοπτική, να κινητοποιήσει τις δυνάμεις του έθνους για ένα καλλίτερο μέλλον.
ΜΕΜΦΟΜΑΙ αυτούς που αμαύρωσαν την εικόνα του Δ. Υπαλλήλου και σήμερα δεν τολμάμε να πούμε ότι είμαστε Δ. Υπάλληλοι γιατί γίναμε συνώνυμο της διαφθοράς και αδιαφορίας για τις υποθέσεις του πολίτη για την εξυπηρέτηση του οποίου υπάρχουμε.
ΜΕΜΦΟΜΑΙ κάποιες διοικήσεις νοσοκομείων που αγοράζουν ηλεκτρονική μνήμη για HOLTER με 128 € και στην αγορά έχει 8 €, που αγοράζουν το κάθε τέστ αίματος για έμφραγμα με 45€ αντί ισοδύναμου τέστ από άλλη εταιρεία με 12€. Ποιος θα μας πει όχι πόσα χρωστάνε τα νοσοκομεία, αλλά σε ποιες εταιρείες τα χρωστάνε; Μήπως αυτές οι εταιρείες μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού στραγγαλίζοντας τον υγειή ανταγωνισμό και αποκλείοντας τις μικρότερες εταιρείες;
ΜΕΜΦΟΜΑΙ του κομματικούς που έβγαζαν άδειες φωτοβολταϊκών πάρκων και αντί να τις υλοποιήσουν τις πωλούσαν σε τρίτους αντί 100 και 150 χιλιάδων €. Ρωτήστε εταιρείες μελετών για φωτοβολταϊκά να δείτε πόσες άδειες διαθέτουν!!!! Τις αγόρασαν από τα λαμόγια και τις χρυσοπουλάνε στους ειλικρινείς επενδυτές που θέλουν να κάνουν μια δουλειά σωστή σ’ αυτό το κράτος.
ΜΕΜΦΟΜΑΙ την συνδικαλιστική ηγεσία των Δ. Υπαλλήλων που δεν αντέδρασε όσο έπρεπε στις πολιτικές παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στον δημοσιοϋπαλληλικό χώρο με τους ανεξέλεγκτους διορισμούς για εξυπηρέτηση της κομματικής πελατείας. Που δεν έκανε τον κόπο να διαχωρίσει την θέση της από τους επίορκους δημόσιους υπάλληλους που αμαυρώνουν τ’ όνομά μας και να υπερασπιστεί την συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων που κάνουν ευσυνείδητα την δουλειά τους και οι οποίοι έπεσαν βορά των αδηφάγων καναλιών.
ΜΕΜΦΟΜΑΙ αυτούς τους ανθέλληνες που καταρράκωσαν διεθνώς την αξιοπιστία της χώρας για καθαρά μικροκομματικούς λόγους. Αυτοί οι κύριοι θα έπρεπε τώρα να κάνουν χαρακίρι. Φτάνει. Δεν μπορεί να κάνετε απατεωνιές και λαμογιές και να τα πληρώνει ο λαός.
Μέσα σε όλα αυτά έχουμε φτάσει στο σημείο να μας υπαγορεύουν, οι Γερμανοί και οι άλλοι εταίροι, την πολιτική για έξοδο από την κρίση. Μας λένε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Ιρλανδίας και να κάνουμε δραστικές περικοπές μισθών. Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει τους μισθούς των Δ. Υπαλλήλων (πράσινο χρώμα) στην Ιρλανδία.
Το 2008 ο μέσος μισθός ήταν 49.006 € και έγιναν όντως μεγάλες περικοπές. Ποιος Δ. Υπάλληλος με όλα τα επιδόματα παίρνει κύριοι των Βρυξελλών τόσα λεφτά το χρόνο; Ποια είναι τα περιθώρια μείωσης των μισθών στους Δ. Υπαλλήλους;
Δεν υπάρχουν άλλες λύσεις; Ή μήπως προτείνετε τις εύκολες και όχι για εσάς εταίροι μας οδηνειρές λύσεις; Μήπως θα ήταν καλλίτερα να παγώσουμε για μια πενταετία τους εξοπλισμούς μας που μας στοιχίζουν το 4,5% του ΑΕΠ ώστε να μειώσουμε ταχύτατα το χρέος μας; Τι θα σας στοίχιζε να δίνατε εγγυήσεις ότι δεν θα μας επιτεθεί η Τουρκία αν σταματήσουμε τους εξοπλισμούς; Ο Cohn-Bendit τα είπε αυτά στο Ευροκοινοβούλιο, αλλά ο κ. Μπαρόζο δεν ήξερε τι να απαντήσει. Αυτή είναι αλληλεγγύη κύριοι!!!! Αλλά που να βρεθεί αλληλεγγύη αφού είστε μια «(Έ)νωση (Ε)μπόρων του κερατά»;
Έχουμε το θάρρος να ζητήσουμε από του «φίλους μας τους Γερμανούς» τις πολεμικές αποζημιώσεις;
Αναρωτιέμαι μήπως και εμείς οι πολίτες πρέπει να αναλάβουμε κάποια στιγμής τις ευθύνες μας και να πάρουμε πρακτικές πρωτοβουλίες;
Γιατί να πηγαίνουμε για ψώνια στο ALDI και στο LIDL και όχι στον Σκλαβενίτη; Καλλίτερα προϊόντα έχει.
Μήπως πρέπει να το δούμε το θέμα αυτό σοβαρότερα; Είναι ανάγκη να αγοράζουμε τόσα πολλά BMW και AUDI; Ήδη αποφάσισα να πουλήσω το δικό BMW και να πάρω Γιαπωνέζικο και θα πάψω να αγοράζω οτιδήποτε είναι Γερμανικό, όπως δεν βάζω ποτέ λάστιχα PIRELLI από τότε που έφυγε από την Πάτρα.
Συνειδητοποίηση χρειάζεται, συστράτευση χρειάζεται, θυσίες χρειάζονται για να βγούμε από την κρίση. Αλλαγή δομών χρειαζόμαστε, αλλαγή νοοτροπίας, αναβάθμιση της παιδείας μας. Αυτά χρειαζόμαστε. Να βάλουμε στόχο και όραμα, παρ’ ότι είμαστε μικρή χώρα, να αποκτήσουμε κάποτε δυνατή φωνή και να υπαγορεύουμε πολιτική στην ΕΕΕ (Ένωση Εμπόρων Ευρώπης). Να θέσουμε και κάποια στιγμή επί τάπητος το θέμα των μυστηριωδών αυτών «αγορών». Ο Θουκυδίδης έλεγε ότι και η πολιτική και η στρατιωτική δύναμη εμπεριέχονται στην οικονομική δύναμη. Πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.

04 Ιανουαρίου, 2010

ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

Δυστυχώς φτωχαίνουμε…. Οπισθοδρομούμε ολοταχώς. Σήμερα σε κάθε ενήλικο μέλος μιας οικογένειας αντιστοιχεί από ένα αυτοκίνητο. Σε λίγο μόνο ένα αυτοκίνητο θα αντιστοιχεί ανά οικογένεια!!!! Ακολουθούμε με κλειστά μάτια τις οδηγίες των τεχνοκρατών των Βρυξελλών που πάντα βρίσκουν την εύκολη λύση από τη μια μείωση μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κ.τ.λ. και από την άλλη αύξηση φόρων, ΦΠΑ κ.τ.λ.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι απ’ ότι φαίνεται θα υποστούν το βάρος της ανόρθωσης γιατί είναι υψηλόμισθοι με 2000€ το μήνα και με παρακράτηση φόρου στην πηγή που φθάνει και τα 3000€ το χρόνο σε αντίθεση με τους «πτωχούς ταξιτζίδες» που το πολύ πληρώνουν φόρο 1200€ και σε πόλεις κάτω των 200.000 κατοίκων καθόλου!!!
Θα περιμένουμε να δούμε τι θα κάνει η κυβέρνηση με αυτούς που έχουν μεζονέτες σχεδόν στο ύψος του καζίνου στην Πάρνηθα, στην Εκάλη, στον Διόνυσο, στην Μύκονο, στην Τζιά και σε άλλα νησιά και βουνά της Ελλάδας. Πολύ θα ήθελα να μάθω όχι αν θα φορολογηθούν, αλλά αν έχουν πληρώσει φόρους αναλογούντες στις μεζονέτες τους και στα καγιέν τους.
Θέλω να δω, όταν βγούμε από την κρίση, ποιος θα επωφεληθεί και πάλι. Θα είναι πάλι οι ίδιοι ή θα μας επιστραφούν τα οφέλη με την μορφή καλλίτερης υγείας, καλλίτερης παιδείας και γενικά καλλίτερης ποιότητας ζωής;
Τι θα πρέπει να κάνουν οι εργαζόμενοι δε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αν δεν επωφεληθούν μετά την λήξη της κρίσης; Δεν θα έχουμε δίκιο αν δεν αφήσουμε τίποτα όρθιο;
Ανάλογα μέτρα έχουμε ξαναδεί. Το ζωνάρι το έχουμε σφίξει πολλές φορές και θα το σφίξουμε άλλη μία. Τα μέτρα που θα παρθούν είναι μη παραγωγικά και πυροσβεστικά. Αν δεν γίνουν δομικές αλλαγές στην Ελληνική κοινωνία, μετά από μερικά χρόνια θα έχουμε και πάλι τα ίδια.
Μας λείπουν χρήματα. Τα χρήματα δεν βγαίνουν με δανεικά, βγαίνουν με αύξηση της παραγωγικότητας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, βγαίνουν με παραγωγή νέων προϊόντων, με αύξηση των εξαγωγών με τη διάδοση της επιχειρηματικότητας στην κοινωνία.
Η Ελλάδα είναι η μόνη κοινωνία στην οποία το όνειρο κάθε νέου είναι να πιάσει δουλειά στο δημόσιο ακόμη και με λίγα λεφτά. Ο Έλληνας νέος σήμερα δεν έχει την «μύγα όπως λέμε στον Πύργο» να δημιουργήσει, να κάνει επιχειρήσεις, να αγαπά τις νέες ιδέες και το νεωτερισμό όπως γίνεται στους νέους του υπολοίπου κόσμου από Κίνα μέχρι Σουηδία. Βεβαίως δεν βοηθά και το κράτος. Όταν θες πάνω από μήνα να στήσεις μια επιχείρηση και στην Αυστραλία το κάνεις σε μια μόλις μέρα τι να σου κάνει και ο νέος;
Κυρίως όμως δεν έχουμε παιδεία. Στην Ελλάδα συμβαίνει το παράδοξο να καταταλαιπωρούνται οι μαθητές να μπουν σε ένα πανεπιστήμιο και μετά να κατασπαταλάνε τον περισσότερο καιρό τους στις καφετερίες και στα μπαράκια των Αθηνών και επαρχιακών πόλεων. Αν πάει να γίνει καμια αλλαγή στο πανεπιστήμιο, αμέσως οι φοιτητές θα πούνε όχι. Και πώς να μην πουν όχι, όταν «από αιχμή του εργατικού κινήματος» που έλεγαν ότι είναι τη μεταχουντική εποχή, η αιχμή του δόρατος στόμωσε και έχουμε σήμερα το πιο συντηρητικό και αναχρονιστικό φοιτητικό κίνημα; Το κίνημα που δεν κατάλαβε ότι πέθανε ο Μάο ή ότι έπεσε η ΕΣΣΔ ή ότι πέθανε ο Μπακούνιν;
Πρέπει να δημιουργηθεί μια κουλτούρα μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα αμοιβαίου σεβασμού πολίτη και κράτους. Μια κουλτούρα επιχειρηματικότητας και μια κουλτούρα πατριωτισμού. Δεν χρειαζόμαστε τον πατριωτισμό του ΛΑΟΣ, αλλά τον πατριωτισμό της οικονομικής δύναμης. Με την οικονομική δύναμη θα προστατεύσουμε και την εδαφική μας ακεραιότητα και το κοινωνικό κράτος. Είναι ντροπή να ζητιανεύουμε μια ζωή για δανεικά. Επί τέλους…
Μια και θα πληρώσουμε τα σπασμένα οι εργαζόμενοι, προτείνω να μειωθεί και να φορολογηθεί ανάλογα η βουλευτική αποζημίωση και να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών από 300 σε 200. Τα μέσα επικοινωνίας σήμερα μας επιτρέπουν άνετα αυτή τη μείωση, χωρίς τεθεί η δημοκρατία μας σε κίνδυνο. Από άλλους μπαίνει σε κίνδυνο και όχι από την μείωση των βουλευτών.