10 Σεπτεμβρίου, 2009

Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΚΚΕ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ

Δυστυχώς για μια ακόμη φορά τα μικρά κόμματα της αριστεράς αποδείχτηκαν μικρά και στην πολιτική τους. Παρά τους ισχυρισμούς των μεγάλων κομμάτων ότι ο τόπος χρειάζεται αυτοδυναμία για να κυβερνηθεί, πιστεύω ότι ο συνασπισμός δύο κομμάτων θα ήταν επωφελέστερος για τον τόπο. Πόσες Ευρωπαϊκές χώρες δεν κυβερνούνται με αυτό τον τρόπο; Εμείς είμαστε άγριοι και δεν το μπορούμε;
Μέσα στην παγίδα αυτή πέφτουν συνέχεια τα δύο κόμματα της αριστεράς πράγμα που δεν το κάνει το ΛΑΟΣ. Η παγίδα είναι ότι αυτά τα δύο κόμματα προσπαθούν να χτυπήσουν την αυτοδυναμία των δύο μεγάλων παικτών, αλλά δεν προτείνουν συγκεκριμένη και σαφή λύση στο παρακάτω ερώτημα:
"Πρέπει μετά τις εκλογές να κυβερνηθεί ο τόπος ΝΑΙ ή ΟΧΙ"; Η απάντηση στο ερώτημα είναι προφανής। Την προφανή αυτή απάντηση δυστυχώς δεν την δίνει κανένα από αυτά τα κόμματα προσπαθώντας από την άλλη πλευρά να πείσουν τους πολίτες να μην δώσουν την αυτοδυναμία στα μεγάλα κόμματα.
Τι θα εμπόδιζε τον ΣΥΡΙΖΑ π.χ. να έλεγε ότι εγώ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας ενός κόμματος θα επιζητούσα την συνεργασία με το ιδεολογικά πλησιέστερο σε μένα κόμμα και να κάνω κυβέρνηση συνεργασίας; Να είχε από τώρα σαφές και ρεαλιστικό κυβερνητικό πολιτικό πρόγραμμα ώστε οι πολίτες να πειστούν ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μικρό μεν, αλλά ρεαλιστικό πολιτικό κόμμα;
Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής θα ήταν η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη πλευρά η αποδυνάμωση των ισχυρών. Αυτό θα το δείτε να γίνεται με την ΝΔ και ΛΑΟΣ, γιατί το ΛΑΟΣ έχει παρουσιάσει αυτά τα χαρακτηριστικά της σαφήνειας και ρεαλισμού σαν κόμμα εξουσίας.
Αντί για αυτά έχουμε μια διάλυση στο ΣΥΡΙΖΑ, μια στείρα άρνηση και νεφελώδη πολιτική. Μπορούν να φανταστούν στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΚΕ αν ήταν στην κυβέρνηση και είχαν αναλάβει ένα δυό υπουργεία τα οποία θα τα πήγαιναν καλά τι κέρδος θα είχαν; Και αύξηση του ποσοστού τους θα είχαν και ο τόπος θα τα πήγαινε καλύτερα και η διαφθορά θα ήταν μικρότερη. Θα είχαμε το φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη ενώ με την αυτοδυναμία έχουμε Γιάννης κερνά Γιάννης πίνει.
Ξυπνάτε σύντροφοι…..

2 σχόλια:

ηλίας είπε...

Καλά τα λες αλλά η Αριστερά εχει ξοφλήσει προ πολλού (απο την ΕΔΑ του 25% ΤΟ 1958)..
Σήμερα ο ενας πόλος ονειρεύεται την 'αποκατάσταση' του Στάλιν (μμμπππρρρρρ...)και ο άλλος λέει οτι μ.....α θέλει να ακούσει το πόπολο..γι αυτό φυσικά και δεν προσελκύουν κανέναν και παραμένουν καθηλωμένοι στα κακεχτικά ποσοστά τους...ως μονίμως φωνασκών και διαμαρτυρόμενος δεν εχεις και ευθύνες και δεν χρειάζεται να αποδείξεις πόσο εφαρμόσιμες είναι οι ιδέες σου...δυστυχώς..

ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΜΠΟΣ είπε...

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 4ης ΟΚΩΒΡΗ 2009. ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ;


Το σκίτσο είναι του Κώστα Ψώνη
*
Από τις θεσμικές και δομικές σπηλιές του καπιταλισμού και
από την ανθρωποφαγική μανία του Πολύφημου καπιταλιστικού κράτους, ο Οδυσσέας Λαός θα βρει και τούτη τη φορά τον τρόπο να δραπετεύσει και να συνεχίσει το συναρπαστικό του ταξίδι για την ουμανιστική Ιθάκη του
*


ΕΚΛΟΓΕΣ
ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ
ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ,
ή
ΕΠΙΛΟΓΕΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ;



Γράφει ο Κώστας Λάμπος
prodial21@gmail.com
http://infonewhumanism.blogspot.com



Η παρακμή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, όπως αυτή προβάλλει μέσα από την ραγδαία διευρυνόμενη έλλειψη τροφής, καθαρού νερού και καθαρού αέρα, το συνεχώς διευρυνόμενο περιορισμό των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, τη βίαια διευρυνόμενη κοινωνική αδικία, το Φόβο και τη δυστυχία της αποφασιστικής πλειονότητας της ανθρωπότητας, από τη μια μεριά και τη συσσώρευση του πλούτου, των προνομίων, της εξουσίας και της δύναμης καταστροφής στα χέρια μιάς όλο και συρρικνούμενης μειοψηφίας κεφαλαιοκρατών, από την άλλη, αποκαλύπτει την πλήρη και οριστική αποτυχία του «Κοινωνικού Συμβολαίου» της αστικής επανάστασης, ιδεολογίας και πολιτικής, αποκαλύπτει δηλαδή την πλήρη και οριστική αποτυχία του αστικού, του κεφαλαιοκρατικού κοινωνικοοιοκονομικού συστήματος και συνακόλουθα του αστικού πολιτικού συστήματος.
Αυτός ο κοινωνικά διχαστικός τρόπος λειτουργίας του κεφαλαιοκρατικού κοινωνικοοικονομικού συστήματος έφερε την ανθρωπότητα στη σημερινή καθολική εφιαλτική συστημική κρίση, το ξεπέρασμα της οποίας δεν μπορεί να περιοριστεί σε αλλαγές στο εποικοδόμημα, δηλαδή στο πολιτικό σύστημα, αλλά μπορεί να γίνει με τη συνολική απόρριψη του συγκεκριμένου κοινωνικοοικονομικού συστήματος, πράγμα που προϋποθέτει τη σύναψη ενός νέου, σύγχρονου Κοινωνικού Συμβολαίου με το οποίο θα θεμελιώνεται μια νέα μετακαπιταλιστική εποχή που θα απαλλάσσει την ανθρωπότητα από την καπιταλιστική βαρβαρότητα και θα βάζει τις βάσεις για το χτίσιμο ενός καλύτερου κόσμου και ενός ουμανιστικού πολιτισμού.
Με αυτή την έννοια η σημασία κάθε εκλογικής διαδικασίας δεν είναι μονοσήμαντη, γιατί για μεν τις δυνάμεις του σκληρού πυρήνα του κεφαλαιοκρατικού συστήματος οι εκλογές είναι μια μεθοδικά στημένη εξαπάτηση του εκλογικού σώματος με την οποία αποσκοπούν στην επιλογή πολιτικού διαχειριστή του συστήματος, ο οποίος, αν και ουσιαστικά θα λειτουργεί ως εκφραστής του Κεφαλαίου εναντίον των δυνάμεων της Εργασίας, θα εμφανίζεται όμως ως «εκπρόσωπος ολόκληρης της κοινωνίας» για να χρεώνεται αυτός και όχι το ίδιο το κεφαλαιοκρατικό σύστημα τα εγκλήματά του κατά της συγκεκριμένης κοινωνίας και συνολικά κατά της ανθρωπότητας.
Για τις δυνάμεις όμως της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού και συνολικά για την εργαζόμενη ανθρωπότητα οι εκλογές σηματοδοτούν την προσδοκία της αλλαγής προς το καλύτερο, που ως τέτοιο νοείται η προσδοκία :
Για την κατάργηση της φτώχειας, με στόχο την εξασφάλιση της οικουμενικής ευημερίας η……

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 4ης ΟΚΩΒΡΗ 2009 . ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ; http://epithesh.blogspot.com